سید علی جوهری - دانشگاه کردستان

نانومواد علاوه بر تاثیرات مستقیم بر آبزیان، می توانند باعث تاثیر در سمیت سایر آلاینده های شیمیایی در موجودات آبزی شوند. در این مطالعه اثر حضور نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم در آب بر سمیت حاد نانوذرات نقره در ماهی دانیو گورخری (Danio rerio) مورد بررسی قرار گرفت. ماهیان به صورت همزمان و به مدت ۹۶ ساعت در معرض غلظت های متفاوت هر یک از این نانوذرات قرار گرفتند، به طوری که در هر یک از تیمارها، غلظت نانوذرات TiO۲، ۱۰ برابر غلظت نانوذرات نقره در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که حضور نانوذرات دی اکسید تیتانیوم در آب باعث کاهش بیش از ۳ برابری میزان سمیت حاد نانوذرات نقره در ماهی گورخری می شود، به طوری که غلظت کشنده میانی نانوذرات نقره از ۰۱۴/۰ (بدون حضور نانوذرت TiO۲) به ۰۴۴/۰ (در حضور نانوذرت TiO۲) افزایش می یابد. به نظر می رسد کاهش سمیت نانوذرات نقره در حضور نانوذرات TiO۲ در این پژوهش، احتمالا به دلیل کاهش دسترسی زیستی نانوذرات نقره از طریق اتصال به نانوذرات دی اکسید تیتانیوم و ته نشینی آن در محیط آبی اتفاق افتاده باشد.

Acute toxicity, Co-exposure, Nanoparticles, Silver, Titanium dioxide, Zebrafish, دی اکسید تیتانیوم, نقره, سم شناسی, ماهی گورخری