مجید حسنی - کارشناس ارشد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
روح اله حسن زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
هادی کیادلیری - دانشیار، گروه جنگل داری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
علیرضا اسلامی - دانشیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران

پژوهش پیش رو با هدف بررسی اثر تنک کردن بر ویژگی های کمی درختان آینده در یک طرح آزمایش با کرت های یک بار خردشده در قالب طرح پایه کامل تصادفی با سه تیمار اصلی و دو تیمار فرعی در سه تکرار و در مجموع در نه قطعه نمونه به مساحت ۳۰ تا ۴۰ آر انجام شد. قطعه نمونه ها در توده های جنگلی دست کاشت و جوان پلت (Acer velutinum Boiss.) در سال ۱۳۷۳ استقرار یافته بودند. داده ها پس از یک دوره ۲۰ساله با شش بار تنک کردن و آماربرداری صددرصد از درختان آینده تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که برای متغیرهای وابسته شامل قطر برابر سینه، ارتفاع کل، ارتفاع تنه و قطر تاج، اختلاف بین تیمار اصلی تنک کردن شدید (برداشت ۲۰ تا ۲۵ درصد رویه زمینی)، ضعیف (برداشت ۱۰ تا ۱۵ درصد رویه زمینی) و شاهد معنی دار بود، اما برای تیمار فرعی (گردش سه و پنج سال) و تلاقی بین تیمار اصلی و تیمار فرعی اختلاف معنی دار نبود. بیشترین قطر برابر سینه (۳۲/۹۵ سانتی متر) مربوط به تیمار شدید و کمترین آن (۲۷/۳۹ سانتی متر) مربوط به تیمار شاهد بود. بیشترین ارتفاع کل (۴۲/۲۴ متر) در تیمار شدید و کمترین آن (۲۳ /۶۳متر) در تیمار شاهد مشاهده شد. منحنی توزیع فراوانی قطری درختان آینده پس از ۲۰ سال برای تیمار شدید، پخ­تر از تیمارهای ضعیف و شاهد بود. همچنین، اصلاح ضریب پایداری در تیمارهای دخالت شده به مراتب بهتر از شاهد بود، به طوری که این ضریب برای قطر متوسط در تیمار شدید کمتر از ۸۰، تیمار ضعیف بین ۸۰ تا ۸۵ و تیمار شاهد نزدیک ۱۰۰ بود.

آماربرداری صددرصد, درخت آینده, ضریب پایداری, ویژگی های کمی