بررسی اثر ناهمگنی عرصه بر زادآوری جنسی بلوط ایرانی (Quercus brantii) با استفاده از شاخص های تنوع و ترکیب گونههای گیاهی
عنوان مقاله: بررسی اثر ناهمگنی عرصه بر زادآوری جنسی بلوط ایرانی (Quercus brantii) با استفاده از شاخص های تنوع و ترکیب گونههای گیاهی
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-2_005
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_IJFPR-25-2_005
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی حیدری - استادیار، گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
جواد میرزایی - استادیار، گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
رضا امیدی پور - دانشجوی دکتری مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهر کرد، شهر کرد، ایران
مصطفی نادری - دانشجوی دکتری علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
تهمینه عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
خلاصه مقاله:
مهدی حیدری - استادیار، گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
جواد میرزایی - استادیار، گروه علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
رضا امیدی پور - دانشجوی دکتری مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه شهر کرد، شهر کرد، ایران
مصطفی نادری - دانشجوی دکتری علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
تهمینه عبدی - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم جنگل، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام، ایلام، ایران
بلوط ایرانی (Quercus brantii Lindl.) یکی از مهم ترین گونههای اکوسیستم جنگلی زاگرس است که زادآوری طبیعی آن به یک چالش تبدیل شده است. این مطالعه به منظور بررسی ترکیب و مولفههای تنوع گونهای (آلفا، بتا و گاما) پوشش گیاهی در لکه های دارای زادآوری و با زادآوری ضعیف جنسی بلوط شمال شهرستان ایلام انجام شد. ده قطعه نمونه ۱۰۰ متر مربعی از هر کدام از حالت ها به صورت تصادفی انتخاب شد و در هر لکه چهار قطعه نمونه (۱×۱ متر) برای شمارش گونه های گیاهی پیاده شد. بر اساس آزمون مونت کارلو، در لکه های دارای زادآوری و با زادآوری ضعیف به ترتیب ۲۳ و ۱۳ گونه شاخص (به ترتیب از بین ۱۰۹ و ۵۸ گونه) مشخص شد. بر اساس تحلیل تطبیقی قوس گیری شده (DCA)، دو لکه مورد بررسی از نظر ترکیب پوشش گیاهی متفاوت بودند. تروفیت ها و همی کریپتوفیت ها شکل زیستی غالب در هر دو لکه بودند. در هر دو لکه، مولفه های مختلف تنوع گونه ای در لکه های دارای زادآوری به طور معنی داری بیشتر از مقادیر آنها در لکههای با زادآوری ضعیف بود. در هر دو گروه لکه، تنوع درون واحدهای نمونه (آلفا) در مقایسه با تنوع بین واحدهای نمونه (بتا) دارای سهم بیشتری از تنوع کل (گاما) بود. به طور کلی می توان بیان کرد که ترکیب و تنوع گونه های گیاهی می توانند به عنوان شاخص های زیستی مناسبی برای پایش ناهمگنی عرصه در لکه های زادآوری بلوط ایرانی مورد استفاده قرار گیرند.
کلمات کلیدی: تنوع گونه ای, دانه زاد, زاگرس, گونه های شاخص
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1884316/