ریحانه تمیمی - دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی بافت، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، تهران، ایران
پردیس یوسفی تلوکی - دانشجوی دکتری مهندسی پزشکی – بافت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز، تهران، ایران

امروزه، مواد الاستومری زیست تخریب پذیر به دلیل قابلیت هایی همچون انعطاف پذیری، رفتارهای الاستیکی، زیست سازگاری وزیست تخریب پذیری به عنوان استراتژی ارزشمند برای تامین نیازهای پزشکی بازساختی و مهندسی بافت در بسیاری از کاربردهامورد توجه قرار گرفته اند. در دو دهه گذشته،پلی استر جدید به نام پلی گلیسرول سباسات PGS پتانسیل گسترده ای را در صنعتپزشکی نشان داده است. اگرچه PGS ماهیت الاستومری و زیست سازگاری دارد اما استحکام مکانیکی نسبتا کمی دارد که برای غلبهبر این مشکل می توان از کامپوزیت و نانوکامپوزیت های مختلف با نانوفیلرهای بر پایه کربن نانوتیوب، هیدروکسی آپاتیت، گرافن،هالوزیت و ... استفاده کرد. در این مقاله مروری به بررسی خواص آلیاژهای زیست تخریب پذیر و نانوکامپوزیت ها بر پایه پلیگلیسرول سباسات PGS می پردازیم.

الاستومرها،پلی گلیسرول سباسات، کامپوزیت،نانوفیلر،نانوکامپوزیت