افروز همراهی - پژوهشکده علوم اطلاعات، پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران

قانون بنفورد، که به عنوان قانون رقم اول نیز شناخته می شود، به طور گسترده ای برای آزمایش ناهنجاری در طیف مختلفی از داده های نظیر کشف تقلب در حسابداری، قیمت سهام و قیمت خانه گرفته تا قبوض برق، تعداد جمعیت و نرخ مرگ و میر مورد استفاده قرارگرفته است. با افزایش دسترسی به داده ها، نمودار همکاری های علمی نیز به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. غالب این پژوهش ها به تجزیه و تحلیل الگوها، توپولوژی نمودارهای استنادی و نمودارهای هم نویسندگی تاکید کرده اند. با وجود اینکه جامعه علمی پیچیده و ناهمگون است بیشتر کشورها برای اندازه گیری دقیق بروندادهای پژوهشی، انتشارات را در گروه های مختلف تقسیم بندی می کنند. این در حالی است که حوزه های علمی مختلف، ممکن است فرهنگ های متفاوت انتشاراتی داشته باشند که ساخت معیارهای واحد برای ارزیابی بروندادهای پژوهش را مشکل ساز سازد. در نظام های پیچیده ای مانند نظام انتشارات، مهم است که ناهنجاری های بالقوه به طور منظم مشاهده و با دقت بیشتری بررسی شود تا مدل ارزیابی بهبود یابد یا نقاط ضعف و سوء استفاده های احتمالی شناسایی گردد. در این مطالعه، کاربرد بالقوه قانون بنفورد در "پایگاه داده تحقیقات رسمی اسلوونی "مورد بررسی قرار گرفته است. شواهدی ارائه شده است که نشان می دهد معیارهایی مانند تعداد پژوهشگران مقاله با توزیع بنفورد مطابقت دارد؛ اما تعداد نویسندگان در هر مقاله با توزیع مطابقت ندارد. همچنین، استدلال هایی بالقوه ای برای برخی از ناهنجاری های که در این نظام مشاهده می شود ارائه شده است.

قانون بنفورد, شبکه استنادی, کتابشناسی