عبدالمحمد کاشیان

در دنیای پر تحول امروز، زیربنای اقتصادهای صنعتی، از محوریت منابع به محوریت سرمایه های فکری جابه جا شده و به همین دلیل اهمیت عامل دانش در اقتصاد روزافزون می شود. توجه به اقتصاد دانش بنیان، یکی از مهم ترین راهبردهای اقتصاد ایران در جهت نیل به اهداف سند چشم انداز و تحقق اقتصاد مقاومتی محسوب می شود و در این میان حمایت از شرکت های دانش بنیان یک الزام اساسی است. از جهتی حمایت از این شرکت ها، بدون شناسایی آسیب های پیش روی آن ها میسر نیست و ازاین جهت هدف اصلی این پژوهش آن است که ضمن شناسایی آسیب های پیش روی شرکت های دانش بنیان، به تبیین درجه اهمیت هر یک از آن ها پرداخته و از این بستر برای تعیین اولویت های سیاستی حمایت از شرکت های دانش بنیان بهره جوید. نتایج حاصل از به کارگیری روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی در شناسایی آسیب ها و استفاده از آزمون فریدمن برای تعیین اولویت ها، دلالت بر آن دارد که ایجاد نهاد های پیونددهنده دانشگاه و صنعت، حمایت از طریق ابزارهای نظام مالیاتی، حمایت از طریق کاهش بوروکراسی اداری موجود در ایران، حمایت از طریق تقویت قوانین مربوط به مالکیت فکری در سطح ملی و بین المللی، حمایت از طریق آشنا ساختن شرکت های دانش بنیان به امور تجاری سازی و بازاریابی مهم ترین اولویت های سیاستی در حمایت از شرکت های دانش بنیان محسوب می شود و مسائلی مربوط به تامین مالی و تامین سرمایه بر خلاف تصور رایج در رده های بعدی قرار گرفته اند.

واژگان کلیدی: دانش بنیان، حمایت، تامین، تجاری سازی، مالکیت فکری، اقتصاد