بررسی رابطه عدالت و صلح با سیاست ورزی فضیلت مند؛ مطالعه موردی : اسلام و جماعت گرایی نیلوفرچینی چیان[۱]-ملک یحیی صلاحی[۲][۳]- صادق زیبا کلام[۴]- ابوالقاسم طاهری[۵] تاریخ دریافت:۲۶/۸/۱۳۹۶- تاریخ پذیرش:۲۰/۱۰/۱۳۹۶ چکیده: پژوهش حاضر با رویکرد تطبیقی به تبیین مفهوم صلح و عدالت از منظر فلسفه سیاسی می­پردازد. در این پژوهش اسلام دال مرکزی در نظر گرفته شده است. اسلام به عنوان دینی الهی که تحق عدالت و صلح را با هدف سعادت و به غایت کمال رساندن انسانها اصول مشخصی را در حوزه خصوصی و عمومی ترسیم نموده است. از سوی دیگر در غرب مکتب جماعت گرایی معاصر با آموزه­های معرفتی که ریشه در اخلاق و خیر مشترک و سیاست به مثابه فضیلت دارد، از مطرح­ترین جریان­های فکری می­باشد. با توجه به شرایط و بحران­های فرا روی جامعه بشری گسترش گفتمان­های تخصصی در عرصه مباحث نظری ضروری است. هدف این پژوهش نیز گسترش چنین گفتمانی برای درک دیگری و به زیستن فرد انسانی در عرصه نظر و عمل است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و بر اساس هرمونتیک کوینتن اسکینر (متن- مولف محور) می­باشد.  واژگان کلیدی: اسلام، نظریه جماعت گرایی، فضیلت، عدالت، صلح                               [۱] - دانشجوی دکتری علوم سیاسی، گرایش اندیشه سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران  nchinichian@yahoo.com [۲] - دانشیار و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی ، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران: نویسنده مسئول Malek_salahi@yahoo.de [۴] - استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی ، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران Sadeghzibakalam@yahoo.com [۵] - استاد تمام و عضو هیئت علمی، گروه علوم سیاسی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران a-taheri@srbiau.ac.ir

اسلام, نظریه جماعت گرایی, فضیلت, عدالت, صلح