مهدی حارث آبادی - دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی
حسین کریمی مونقی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محسن فروغی پور - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
سید رضا مظلوم - دانشگاه علوم پزشکی مشهد

چکیده زمینه و هدف: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ام. اس) یکی از شایعترین بیماری های مزمن مغز و اعصاب در بزرگسالان جوان است و مانند هر بیماری مزمن دیگر، جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا و کیفیت زندگی وی را تحت تاثیر قرار م یدهد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی بیماران مراجعه کننده به کلینیک ام. اس بیمارستان قائم (عج) مشهد طراحی شد. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی بود. جامعه پژوهش را بیماران مراجعه کننده به کلینیک ام. اس بیمارستان قائم (عج) تشکیل می دادند. ۶۲ بیمار وارد مطالعه شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک بیمار و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران ام. اس( MSQOL-۵۴ ) بود. علایم بالینی و شدت بیماری با گرفتن شرح حال و انجام معاینه عصبی توسط پزشک متخصص مغز و اعصاب و با استفاده از معیار نمره بندی وضعیت ناتوانی به صورت گسترده ( EDSS ) تعیین و ثبت شد. یافتهها: نتایج نشان داد که ۸۱ درصد بیماران زن و ۱۹ درصد مرد بودند. محدوده سنی بیماران ۵۰ - ۱۸ سال ( ۳/ ۸± ۳/ ۳۳ ) بود، همچنین ۷۵ درصد بیماران متاهل و ۲۵ درصد مجرد بودند، میانگین نمره ناتوانی بیماران ۱/ ۱± ۳/ ۲ بود. متوسط نمرات کیفیت زندگی در ۱۲ بعد پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران ام. اس ۲/ ۵۶ بود. کمترین نمره کیفیت زندگی مربوط به بعد محدودیت نقش مرتبط با مشکلات جسمی ( ۶/ ۳۹ ± ۷/ ۳۹ ) بود. نمره شدت ناتوانی با ابعاد جسمی کیفیت زندگی رابطه معنی داری داشت P< ۰/۰۵) ) و با ابعاد روحی رابطه معنی داری نداشت. نتیجه گیری: در این مطالعه کیفیت زندگی تقریبا در حد متوسط بود که این ممکن است بخاطر خفیف بودن بیماری مبتلایان و کوتاه بودن دوره بیماری بوده باشد. مطالعه ما نشان داد که وضعیت ناتوانی روی ابعاد جسمی کیفیت زندگی موثر است.

Keywords: Chronic Disease, Quality of Life, Multiple Sclerosis, واژه های کلیدی: بیماری مزمن, کیفیت زندگی, مولتیپل اسکلروزیس