آنوش آذرفر - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
یلدا روانشاد - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمد آهنگرزاده رضائی - دانشگاه علوم پزشکی تبریز
سپیده باقری - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
عقیل الله کیخسروی - دانشگاه علوم پزشکی سبزوار
محبوبه نعمت شاهی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد
علیرضا عطایی نخعی - ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد

زمینه و هدف: تشخیص عفونت ادراری در کودکان بر پایه کشت ادرار است و نتیجه کشت نیز کاملا در ارتباط با نحوه جمع آوری نمونه ادرار است لذا در این مطالعه قصد داریم مشخص کنیم چه میزان تاخیر در آزمایش می تواند نتیجه را تحت تاثیر قرار دهد. مواد و روش کار: این یک مطالعه مقطعی بود که ۲۴۰ نمونه ادرار از شیرخوار و کودک با کیسه ادرار (۱۲۰ مورد) و ادرار میانه (۱۲۰ مورد) جمع آوری شد. نمونه ها در یخچال و در دمای محیط قرار داده شد. سپس از نمونه ها در ساعت صفر، ۲و ۴ بعد از جمع اوری کشت ادرار بعمل آمد. داده ها درSPSS۱۶ وارد و نتایج توصیفی به صورت درصد بیان شد. برای مقایسه از آزمون Cochranاستفاده شد. یافته ها: این مطالعه نشان داد در نتایج کشت های ادراری جمع آوری شده با کیسه ادرار تفاوت قابل ملاحظه ای بین جواب کشت ادرار نمونه های قرار شده در دمای محیط پس از دو ساعت با ساعت اول وجود داشت) ۰۰۱/۰p=). اما این نکته در مورد نمونه های نگهداری شده در یخچال و نمونه های ادرار میانه صادق نبود (۰۵/۰P>). در هر دو روش جمع آوری ادرار با کیسه ادرار و ادرار میانه، نتایج کشت ها پس از ۴ ساعت در دمای محیط به طور معنی داری تفاوت داشت (۰۵/ ۰P<). نتیجه گیری: نتیجه ی حاصل از این مطالعه نشان داد که با گذشت زمان میزان مثبت کاذب شدن کشت ادرار افزایش می یابد. گرچه در صورت نگهداری نمونه در یخچال میزان مثبت کاذب شدن کشت ادرار کاهش می یابد.

urinary tract infection, pediatrics, urine culture, کشت ادرار, کودکان, عفونت ادراری