حسین ارزانی - استاد، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران.

دستیابی به اطلاعات پایه و بهنگام از اکوسیستم های مرتعی، نیازمند اندازه گیری مناسب، همچنین پایش متوالی آنها در یک دوره چندین ساله است. چنین داده هایی برای برنامه ریزان کلان کشوری و نیز بهره برداران از مراتع، اهمیت بسیاری دارد و از طرف دیگر، زمینه را برای به کارگیری فناوری های ارزیابی نظیر سیستم اطلاعات جغرافیایی، سنجش از دور و مدل سازی فراهم می کند. این گونه اطلاعات، برای برنامه ریزی در مراتع، کاربرد گسترده ای دارد، تغییرات در ویژگی های ساختاری و عملکردی اکوسیستم های مرتعی در طول زمان باید پایش شوند (ارزانی و عابدی، ۱۳۹۴).هر کشور باید با توجه به شرایط اکولوژیک و اقتصادی- اجتماعی، دستورالعمل مجزایی برای ارزیابی مراتع داشته باشد. برای ارائه دستورالعمل یادشده، نیاز به اطلاعات پایه جامعی است که ضرورت دارد در گام اول، این اطلاعات در چهارچوب طرح های ملی، جمع آوری شوند. برای تحقق این امر و به منظور ایجاد اطلاعات مناسب برای ارزیابی مراتع، طرح های متعددی اجرا شده است که با هدف معرفی وضعیت مراتع ایران و برجسته کردن تغییرات درصد پوشش تاجی و مقدار تولید علوفه سایت های اکولوژیک واقع در رویشگاه های استپی و نیمه استپی، طی سال های مختلف، خلاصه ای از اقدامات و یافته های آنها، در گزارش پیش رو بیان شده است.