جلوه سهرابی پور - استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات وآموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات و آموزش کشاورزی، بندرعباس، ایران
رضا ربیعی - استادیار پژوهش، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرعباس، ایران

طبق آخرین تخمین­ها که با جدیدترین روش­ها صورت گرفته است تعداد گونه­های موجود بر روی سیاره زمین در حدود ۸.۷ میلیون گونه می­باشد که ۸۷ درصد از گونه­های خشکی­زی و ۹۱ درصد از گونه­های دریایی هنوز ناشناخته مانده و تعداد گونه­های دریایی حدود ۲.۲ میلیون تخمین زده شده است (Mora et al., ۲۰۱۱). پدیده گرمایش جهانی به عنوان یک عامل تهدید کننده جدی برای نابودی موجودات زنده خود به خود یک خطر گریزناپذیر برای جوامع گیاهی و جانوری جهان می­باشد که دولت­ها و مردم کشورهای مختلف جهان در تلاش برای کاهش دامنه تخریب این پدیده هستند. علاوه بر این تخریب شدید زیست­گاه­های طبیعی توسط انسان یکی دیگراز معضلات موجود در کشورهای مختلف است که موجب تشدید خطرات برای ادامه بقای موجودات زنده در روی کره زمین چه در محیط های خشکی و چه در اکوسیستم­های آبی روی این کره خاکی شده است . پدیده  در معرض خطر بودن گیاهان و حیوانات واقعیتی پذیرفته شدهبرای دانشمندان  تا اکثریت عامه مردم می­باشد. اتحادیه بین المللی برای حمایت از طبیعت (IUCN) وفهرست  قرمز (گونه های  در معرض خطر) این اتحادیه در دسترس عموم بوده ومنابع علمی منتشر شده متعددی  از گونه­های منقرض شده و در معرض خطر وجود دارد (Noss et al., ۱۹۹۷;  Shogren & Tschirhard, ۲۰۰۱).