تعیین جایگاه حفاظتی گونه انحصاری Trifolium kurdistanicum
عنوان مقاله: تعیین جایگاه حفاظتی گونه انحصاری Trifolium kurdistanicum
شناسه ملی مقاله: JR_IRNAT-5-4_015
منتشر شده در در سال 1399
شناسه ملی مقاله: JR_IRNAT-5-4_015
منتشر شده در در سال 1399
مشخصات نویسندگان مقاله:
آزاد رستگار - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران.
زیبا جم زاد - استاد، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
عادل جلیلی - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حسین معروفی - مربی پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران.
هیوا قادری - کارشناسی مهندسی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، واحد سنندج.
خلاصه مقاله:
آزاد رستگار - استادیار پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران.
زیبا جم زاد - استاد، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
عادل جلیلی - استاد پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حسین معروفی - مربی پژوهش، بخش تحقیقات جنگل ها و مراتع، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان کردستان، سنندج، ایران.
هیوا قادری - کارشناسی مهندسی کشاورزی، دانشگاه پیام نور، واحد سنندج.
گونه شبدر کردستانی S.Yousefi, Assadi & Ghaderi Trifolium kurdistanicum گیاهی علفی و متعلق به خانواده Fabaceae است. این گونه بومی استان کردستان است و در رویشگاهی بسیار محدود در ارتفاع ۲۶۰۰ متری از سطح دریا در کوههای روستای بندول از توابع مریوان می روید. جایگاه حفاظتی این گونه بر مبنای مولفههای اتحادیه جهانی حفاظت (IUCN) در طبقه Critically Endangered یا «در بحران انقراض» قرار میگیرد. اگرچه ایزوله بودن شبدر کردستانی فاکتور مهمی در حفظ و بقای این گونه تلقی میشود ولی بزرگ ترین مانع برای گسترش جمعیتهای آن نیز به شمار میرود. ریزش های مهیب سنگلاخی و عدم پایداری خاک رویشگاه این گونه از تهدیدات جدی بقای آن محسوب میشوند. مهمترین راهکار حفاظت از این گونه کمک به تکثیر آن از طریق بذر گیری و بذرپاشی در سایر رویشگاههای مشابه در کوههای اورامان است که نیازمند اعتبار و نیروی انسانی کارآمد است. همچنین میتوان در باغهای گیاه شناسی و مزارع تحقیقاتی نیز آن را تکثیر و از انقراض آن جلوگیری نمود.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1890585/