جواد معتمدی - دانشیار پژوهش،موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مرتضی مفیدی چلان - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه ارومیه، ارومیه
مرتضی خداقلی - دانشیار پژوهش، موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی در سال های اخیر، کاهش آب دریاچه ارومیه بوده است. در این ارتباط، از سال ۱۳۸۹ و در چارچوب برنامه مدیریت جامع دریاچه ارومیه، اقدامات احیائی مختلفی انجام شد. به واسطه عدم پایش و ارزیابی مستمر فعالیت ها، گزارش های متفاوتی در اختیار افکارعمومی، قرار داده می شود. از این رو در مطالعه حاضر، دیدگاه جوامع محلی، نسبت به وضعیت پیش آمده برای دریاچه ارومیه، مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، به ارزیابی اثرات اقدامات احیائی، از منظر اقتصادی، اجتماعی- فرهنگی و محیط زیستی- بوم شناختی پرداخته شد. از منظر اقتصادی و اجتماعی، اقدامات ستاد احیاء، افزایش میزان پایداری اجتماعی و اقتصادی جوامع محلی را به همراه نداشته ولی باعث افزایش پایداری محیط زیستی، در سطح منطقه شده است. علیرغم موفقیت نسبی اقدامات محیط زیستی، اقدامات انجام شده در مدیریت صحیح منابع آب سطحی و زیرسطحی، اصلاح الگوی کشت و ارائه مدل استفاده چندمنظوره از اراضی در بخش کشاورزی با رعایت اصول اکولوژیک و کاهش حق آبه بخش های زراعت و باغبانی، چندان موثر نبوده است. بر همین اساس، جوامع محلی برای تحقق اهدف احیاء دریاچه تا سال ۱۴۰۳ مطابق با نقشه راه مصوب، خواستار اجرای کامل و دقیق مصوبات کارگروه ملی احیای دریاچه، توسط دستگاه های مختلف می باشند

مخاطرات محیط زیستی, توسعه اقتصادی و اجتماعی, پایداری اکولوژیکی, خشک شدن دریاچه ارومیه