جعفر ابراهیم پور کاسمانی - دانشیار گروه مهندسی چوب و کاغذ، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران
داریوش خادمی شورمستی - استادیار گروه کشاورزی، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران
احمد ثمریها - استادیار گروه صنایع چوب، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران

تخم­مرغ یک ماده غذایی ارزان­قیمت دارای مواد مغذی متنوع و با ارزش زیستی بالا است. کاهش کیفیت تخم­مرغ بلافاصله پس از تخم گذاری آغاز و بسته به شرایط نگهداری به­ سرعت افزایش می­یابد. رهیافت­های مختلفی مبتنی بر غیرفعال کردن میکروارگانیسم­ها و پوشاندن منافذ روی پوسته با هدف جلوگیری از نفوذ میکروارگانیسم­ها و تبادلات گازی و جرمی جهت حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری تخم­مرغ مورد مطالعه قرار گرفت. استفاده از لفاف­های زیست تخریب پذیر بر پایه ضایعات کشاورزی و صنایع غذایی، به­عنوان جایگزین بسته­بندی­های سنتی تخم­مرغ و سایر محصولات غذایی با نتایج موفقیت­آمیزی همراه بود. مواد بسته­بندی پلی­ساکاریدی ارزان قیمت و در دسترس  هستند؛ اما در برابر نفوذ بخار آب لفاف مناسبی محسوب نمی­شوند، لذا می­توان با اعمال روش­های اصلاحی فیزیکی و شیمیایی و ایجاد لفاف­های مرکب و فعال بر این مشکل فائق آمد. به کارگیری لفاف­های خوراکی در قالب بسته­بندی­های زیست­­تخریب­پذیر علاوه بر جلوگیری از هدر رفت مواد غذایی و محافظت طولانی­تر از غذاها، راهکاری موثر در جهت رفع مشکلات دفع بعدی زباله­ها محسوب می­شود. در عین حال طراحی و ظاهر مناسب، توجیه اقتصادی، استفاده از دستگاه­ها و شیوه­های کاربردی در تهیه، فرمولاسیون مناسب، سازگار، کارآمد و رقابتی نیز باید مد نظر قرار گیرد.

پوشش, تخم مرغ, زیست تخریب پذیر, فیلم, ماندگاری