محبوبه شریفی - استادیاربخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
سید حسن ملکشی - استادیار بخش تحقیقات کنترل بیولوژیک، موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
رضا حسینی - دانشیار، گروه گیاه پزشکی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد تقی مبشری - محقق بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
ثمانه ملک شاهکویی - کارشناس ارشد حفظ نباتات، سازمان جهاد کشاورزی استان گلستان، گرگان، ایران
کوروش قادری - کارشناس ارشد بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکزتحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
علیرضا رجائی - استادیار بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان اردبیل، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، اردبیل (مغان)، ایران
اسماعیل خمر - استادیار بخش تحقیقات شیمی و حاصلخیزی خاک، موسسه خاک و آب، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

گونه ­های مختلف جنس Orius SPP. که به سن­های گل مشهور هستند از خانواده Anthocoridae می ­باشند. شکارگران ریز جثه­ ای هستند که از بندپایان مختلفی تغذیه می کنند. این شکارگران اهمیت بسزایی در کنترل آفات مکنده بسیار مهم مزارع گیاهان دانه روغنی از قبیل تریپس­ ها، سفید بالک‎‎ ها، شته ­ها و کنه­ ها دارند. در این پژوهش از مزارع مختلف گیاهان دانه روغنی از قبیل سویا، پنبه و آفتابگردان در مرحله گلدهی از نقاط مختلف استان نمونه ­برداری انجام شد و پس از بررسی­ های مختلف ریخت­ شناسی مشخص شد که دو گونه Orius niger و Orius albidipennis مهم­ترین گونه­ های شکارگر مزارع گیاهان دانه روغنی استان گلستان هستند که سهم زیادی در کنترل آفات مکنده از قبیل تریپس و سفید بالک در مزارع گیاه دانه روغنی که سم­پاشی نشدند به خود اختصاص داده است.

سن شکارگر, پنبه, آفتاب­گردان, سویا, O. niger, O. albidipennis