مهدی قربانی حصاری - دانشجوی دکتری تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
قنبرعلی رودگر - استادیار، گروه تربیت حرفه ای، دانشگاه فرهنگیان
ابراهیم موسی پور بشلی - استادیار گروه تاریخ اجتماعی، بنیاد دایره المعارف اسلامی، تهران، ایران
هادی عالم زاده - استاد گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

در سنت اسلامی، مصادره اموال صاحب منصبان متخلف، دست کم از زمان خلیفه دوم چونان تنبیهی اداری به­ کار گرفته می شده است، این شیوه با وجود چنین کارکردی، به­ سرعت به یکی از راه­های کسب درآمد در دولت­های مسلمان بدل شد. در پژوهش حاضر ضمن بررسی تحولات مفهوم مصادره، حوزه کاربردی این اصطلاح، به­ ویژه در محدوده قلمرو دولت­های حاکم بر ایران تا پایان عصر صفوی بررسی شده است. نویسندگان کوشیده­ اند از میان گزارش­های ناظر بر انواع مصادره هایی که در ایران دور ه اسلامی روی داده، تاریخچه­ ای از مصادره اموال کارگزاران دولتی ترتیب دهند و درضمن آن نشان دهند که مصادره در ساختارهای معطوف به تامین مالی این دولت­ها به­ عنوان یک منبع درآمد دست کم تکمیلی و قابل پیش بینی و برنامه پذیر، سخت محل توجه بوده است.

تاریخ اقتصادی ایران, دوره اسلامی, مصادره اموال, منابع مالی حکومتهای ایرانی