مطهره حضرتی - دانشجوی مدیریت تکنولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
منصوره علیقلی - دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

بدون تردید طلای سیاه یا همان نفت خام سالیان درازی است که در کشور ما به عنوان منبع طبیعی استراتژیک محسوب شده و نظام اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی کشور از جمله میزان و چگونگی تخصیص هزینه های دولت به ان وابسته است. چگونگی استفاده از درآمدهای ارزی حاصل از فروش و صادرات نفت در نظامات اقتصادی موجبات نابرابری فزاینده ، معیوب و مولد تورم را به همراه داشته و دارد. نفت به جای ابزار قوی اقتصاد ، پاشنه آشیل برای توسعه تبدیل شده و چاره ای نداریم در یک پارادایم شیفت ( دگرگونی تحول زا)، اقتصاد دانش بنیان را جایگزین اقتصاد نفتی نماییم. تمرکز بر اقتصاد دانش بنیان نه تنها تنوع منابع درآمدی را دنبال خواهد داشت بلکه به پایداری درآمد عمومی منجر خواهد شد. طیف گسترده موضوعات دانش بنیان که در سال های اخیر در شرکت های دانش بنیان معرفی شده است بیانگر ظرفیت این اقتصاد در کشور ماست و حتی جنبه رقابتی آن با سایر کشورها را نشان می دهد. چرخه ارزش بسیاری از صنایع و خدمات با تلاش و همت جوانان ایرانی روبه تکمیل است و می تواند تولید داخلی را افزایش داده و اثرگذاری قیمت نفت را در اقتصاد ایران کم نماید. یکی از ظرفیت های مهم در ایران که در این مقاله مورد توجه و بررسی قرار گرفته است، نقش مهم و سازنده هوش مصنوعی و کاربرد آن در افزایش توانمندی صنایع از جمله صنعت نفت در توسعه اقتصاد دانش بنیان است. حمایت از نیروهای انسانی فعال در این بخش ، از مهمترین راهبردهای نظام در کاهش اثرگذاری بهای نفت در اقتصاد خرد و کلان کشوراست. بنابراین اگر جایگزینی درامدهای نفتی با درامدهای اقتصاد دانش بنیان، بخصوص در بخش هوش مصنوعی در دستور کار حکمرانان امروز و فردا قرار گیرد، نه تنها از وابستگی به نفت کاسته خواهد گردید بلکه بخش عظیمی بعنوان بیش ترین سرمایه گذاری از نیروهای انسانی که متعلق به نسل زد (Z) که مشتاق فعالیت در هوش مصنوعی هستند به کار گرفته شده و از نظامات بازتوزیع در اقتصاد ما باشد که بتواند به خوبی ثروت را توزیع نماید.

نفت، اقتصاد نفتی، اقتصاد دانش بنیان، هوش مصنوعی، مدیریت منابع انسانی نسل زد (Z)