ساناز صدریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه رازی، کرمانشاه،ایران
حسین جوادی کیا - دانشیار مهندسی مکانیک بیوسیستم،دانشگاه رازی، کرمانشاه ، ایران
ناهید عقیلی ناطق - استادیار گروه مهندسی بیوسیستم ، دانشکده کشاورزی سنقر ،دانشگاه رازی، کرمانشاه ،ایران
لیلا ندرلو - دانشیار مهندسی مکانیک بیوسیستم،دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران
روح الله شریفی - استادیار مهندسی گیاه پزشکی دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران

حفظ کیفیت رب گوجه فرنگی برای صنعت فرآوری بسیار مهم است. باکتری ها، سموم قارچی و کپک ها عواملی هستند که می توانند موجب آلودگی و فساد مواد غذایی شوند. هدف از این پژوهش بررسی عملکرد بینی الکترونیکی در تشخیص فساد در رب گوجه فرنگی و همچنین بررسی تغییرات برخی از خواص فیزیکوشیمیایی مهم در اثر فساد در رب گوجه فرنگی بود. به منظور ایجاد فساد در رب گوجه فرنگی از باکتری باسیلوس سوبتیلیس و قارچ های پنیسیلیوم و آسپرژیلوس استفاده گردید. نمونه برداری برای نمونه آلوده به باکتری در بازه های زمانی ۴ ساعته و به مدت ۲۴ ساعت و برای نمونه های آلوده به قارچ به صورت روزانه و در طول یک هفته به طول انجامید. تفکیک درجه دوم (QDA)، شبکه عصبی مصنوعی (ANN) و بردار پشتیبان رگرسیون (SVR) روش هایی بودند که برای رسیدن به این هدف مورد استفاده قرار گرفتند. روش QDA عملکرد خوبی در طبقه بندی باکتری و قارچ از خود نشان داد و توانست رشد باکتری و فساد رب گوجه فرنگی را در ۶ زمان نمونه برداری با دقت ۱۰۰ درصدی تشخیص دهد. دقت طبقه بندی به کمک شبکه عصبی برای باکتری بر اساس زمان نمونه برداری ۸۶.۷ درصد و برای نمونه های آلوده به قارچ بر اساس نوع قارچ ۹۰ درصد به دست آمد. بهترین پیش بینی خواص فیزیکوشیمیایی نمونه آلوده به باکتری و قارچ توسط مدل ANN به ترتیب متعلق به خواص درصد وزنی رسوب و اسیدیته و در مدل SVR به ترتیب متعلق به خواص pH و اسیدیته بود.

باکتری باسیلوس سوبتیلیس, بینی الکترونیکی, رب گوجه فرنگی, قارچ آسپرژیلوس, قارچ پنیسیلیوم