مهدی یاراحمدی - دکتری تاریخ اسلام و دبیر کمیته تحقیق، توسعه و بهبود مستمر کشت و صنعت حکیم فارابی، ایران
علی بیگدلی - استاد گروه تاریخ دانشگاه شهید بهشتی تهران، تهران ، ایران
عادل حیصمی - کارمند آموزش و پرورش ناحیه چهار اهواز، اهواز، ایران

سیره بخش مهمی در تاریخ اسلام می باشد. این سنت تاریخ نویسی از ابتدا دارای مشکلات سیاسی خاص و منحصر به خود بود. بههمین دلیل سیره نویسی در قرن اول هجری تنها در میان برخی از خاندان های خاص رشد نمود. هدف از این پژوهش بررسیاجمالی خاندان های سیره نویس غیرشیعی در قرن اول است. دلیل اهمیت موضوع شناخت منابع سیره و حدیث غیرشیعی در قرناول می باشد. یافته های این پژوهش نشان میدهد، که به دلایل سیاسی تقریبا همه خاندان های سیره نویس قرن اول دارای دلایلمهمی برای دشمنی و عناد با خاندان های علوی بودند. در این میان از آنجا که حکومت امویان خود به دلایل بنیادین مشکلاتراهبردی با علویان داشت، مانع از انتشار اخبار حقیقی اسلام در قالب سیره می شد. مسئله ای که بعدها سیره نویسی را تا زمانانتشار سیره های شیعی به انحراف برد.

سیره نویسی، خاندان زبیر، خاندان عثمان، خاندان عباسی، امویان، وهب بن منبه.