الهام صادقی - کارشناسی روانشناسی ، آموزگار آموزش و پرورش، مراغه، ایران.
اسما دهقان پور - کارشناسی علوم تربیتی، آموزگار آموزش و پرورش، بناب، ایران.
سارا فخری - کارشناسی ارشد مدیریت برنامه آموزشی، آموزگار آموزش و پرورش، بناب، ایران.
ندا فخری - کارشناسی روانشناسی، آموزگار آموزش و پرورش، بناب، ایران.

اتیسم نوعی ناتوانی تحولی است که به طور چشمگیری در ارتباط کلامی و غیرکلامی و تعامل اجتماعی تاثیر میگذارد و معمولا پیش از ۳ سالگی پدید میآید. افزوده شدن اصطلاح "طیف" در تعریف مذکور به این موضوع اشاره دارد که علائم این اختلال بسته به شدت آنها سطح تحولی و سن تقویمی بسیار متغیر هستند. سندرم آسپرگر یکی از انواع درخودماندگی یا اوتیسم محسوب میشود. این سندرم مشکلات زیادی در تعاملات اجتماعی فرد و الگوهای رفتاری به وجود میآورد.برای تشخیص اتیسم در یک کودک باید رفتار، ارتباط و سطح رشد ذهنی کودک به دقت بررسی شود. علایم و نشانه های اتیسم ممکن است در زمان نوزادی بروز کنند و شاید هم این اتفاق نیافتد ولی نشانه های این بیماری حتما بین ۲۴ ماهگی الی ۶ سالگی خود را نشان خواهند داد.از آنجایی که اتیسم یک طیف از بیماریهای مشابه است. نمیتوان گفت که یک درمان خاص برای همه این طیف ممکن است موثر باشد. ولی به هرحال متخصصان و خانواده ها به این نتیجه رسیده اند که با استفاده از چند روش درمانی یا ترکیبی از آنها، میتوان به کودکان اتیستیک کمک کرد تا رفتارهای اختلالی آنها بهتر شود و عملکرد کلی آنها پیشرفت کند. این ترکیب درمانی ممکن است ترکیبی از روشها روانشناسی و دارویی باشد.

اتیسم، آسپرگر، طیف