طاهر قاسمی

خانواده اولین نهاد اجتماعی است که کودک در آن عضو میشود و مادر و پدر نقش مربیان او را بر عهده دارند. بر اساس یافته ها بین ارزش های اجتماعی خانه و مدرسه تضاد زیادی مشاهد می شود و چنین نشان می دهد که تضاد ارزشی و عدم هماهنگی دانش آموز با خانه و یا مدرسه به نفع دیگری تمام نمی شود بلکه موجب روی گردانی دانش آموزان هم از خانه و هم از مدرسه می شود . به همین خاطر تعامل خانه و مدرسه را می توان از موثرترین و مهم ترین راه های کاهش تضاد میان آن دو مورد توجه و نگرش عمیق و کاربردی قرار داد. همانطور که میدانید وظیفه والدین تنها به نگهداری از کودک محدود نمیشود و باید او را برای ورود به یکجامعه بزرگتر نیز آماده کنند. رابطه مدرسه و پدر و مادر مانند رابطه جسم و روح است که فعالیت هریک بدون دیگری ناقص بوده و معنایی ندارد. پس از ورود معلم و مدرسه به حلقه تربیتی کودک باید هر یک از دو کانون خانه و مدرسه به عنوان یک نهاد تعلیماتیدر نظر گرفته شود که فعالیتهای هماهنگ و همسویی دارند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی موانع تعامل خانه و مدرسه چالش ۱ های آن و راهکارهایی برای بهبود مشکالات بوده است. در این پژوهش که به روش کتابخانهای و با استناد به شواهد نظری و تجربی انجام گرفت، با الهام از مباحث نظری و تجربی استدلال شد که موانع تعامل خانه و مدرسه تحتتاثیر موانعی چند، در سطح ساختار و عاملاند . نبود موقعیتهای برانگیزاننده، عدم اعتماد، فقدان شبکه روابط اجتماعی، دریافت نکردن پیامهای متقاعدکننده درباره همکاری، تغییرات سریع برنامه های درسی و آموزشی، ساختار نظام آموزشی کشور، و نبود تبلیغات مناسب توسط رسانه های عمومی در ترویج فرهنگ مشارکت در مدارس، بهعنوان موانع تعامل خانه و مدرسه در سطح ساختار، و نگرش سطحی به انجمن اولیا و مربیان، تجربه مشارکت در فعالیتهای اجتماعی، جهتگیریهای عامگرایانه، شناخت نداشتن اولیا از اهداف و کارکردهای مدرسه، و شناخت نداشتن والدین و ناتوانی آنها در تطبیق با برنامه ها، کمبود وقت والدین، شاغل بودن آنها، فاصله داشتن از بچه ها و درگیر بودن با کارهای روزمره، وضعیت نامناسب اقتصادی خانواده ها، ناآگاهی والدین از پیامدها، نتایج احتمالی و فواید مترتب بر امر مشارکتدر مدارس بهعنوان موانع تعامل خانه و مدرسه در سطح عامل بر تعامل خانه و مدرسه تاثیرگذارند.

تعامل ، تعامل خانه و مدرسه ، چالش ها ، راهکارها .