لیلا آقورن لوئی - آموزگار ابتدایی، کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی ارومیه، ارومیه، ایران
میلاد آقورن لوئی - آموزگار ابتدایی، کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبائی، تهران، ایران

در سالهای اخیر نظامهای آموزشی با فقر تفکر در فراگیران مواجه هستند و بسیاری از صاحبنظران تربیتی علت این امر را نتیجهحاکمیت روشهای سنتی و استفاده نکردن از روشهای تدریس فعال در رده های درس میدانند (شعبانی، .(۱۳۹۶ امروزه درکلاسهای درس بیشتر آموزش مستقیم موردنظر است و نه برانگیختن حس خلاقیت در فراگیران. از سویی دیگر طی ده ههایگذشته، استانداردهای آموزشی بر ارزش بالقوه محیطهای یادگیری فراگیرمحور تاکید کرده اند که در آن فراگیران به طور فعالانه درفعالیتهای یادگیری سطح بالا درگیر میشوند. محیطهای یادگیری فراگیرمحور نیازمند استفاده از روشهای یادگیری فعال درکلاس درس ازجمله حل مسئله در گروه های کوچک، خودارزیابی و ارزیابی توسط همتایان و بحث گروهی است، این در حالی استکه ایجاد چنین محیطهایی یک چالش به شمار میآید، مدرسان اغلب آمادگی لازم را برای به کارگیری فنون آموزشی جدید یاحمایت از گسترش نقش و مسئولیتهای مرتبط با یادگیری فراگیرمحور را ندارند، اینیک چالش در طراحی و حمایت از آموزشفراگیر محور است(.(Kim, et al, ۲۰۱۴ بررسی تحقیقات نشان میدهد که کلاس معکوس بر یادگیری و میزان موفقیت و درگیریتحصیلی فراگیران تاثیر مثبت میگذارد. آموزش به روش معکوس، رویکردی نسبتا جدیدی در دنیا است. در کلاس درس معکوس،شیوه متداول تدریس وارونه میشود و بهجای اینکه تکالیف در خانه و تدریس در مدرسه و کلاس درس انجام شود، دانش آموزاندرس را در خانه و از طریق ویدیو یا پادکست میآموزند که معلم از پیش آماده کرده و در اختیار آنها قرار داده است و در کلاس بهانجام تکالیف و پرسش و پاسخ میپردازند.

کلاس درس معکوس، نظام آموزشی، عملکرد تحصیلی، دانش آموزان ابتدایی