مجتبی کیافر - دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی ،پردیس شهید مدرس،دانشگاه فرهنگیان ،ایلام،ایران
یعقوب کریمی آرپناهی - دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی، پردیس شهید مدرس، دانشگاه فرهنگیان، ایلام، ایران
احمد عالی محمدی - دانشجوی کارشناسی دبیری علوم اجتماعی، پردیس شهید مدرس،دانشگاه فرهنگیان، ایلام، ایران
داریوش بابائیان - دکترای فلسفه و کلام اسلامی ،مدرس پردیس شهید مدرس ،دانشگاهفرهنگیان ،ایلام،ایران

سیره بر وزن ]فلعه[ از کلمه ]سیر[ است؛ سیر به معنای حرکت و راه رفتن است و سیرهبه معنای رفتار؛ چون وزن فعله در زبان عربی بر نوع، کیفیت و هیئت عمل دلالت دارد،سیره به معنای حالت و چگونگی حرکت است.بنابراین، )سیره( افزونبر رفتار تربیتیمعصومان (ع) چگونگی گفتار های تربیتی -و نه محتوای گفتار - آنان را نیز شامل میشود. تربیت از ماده ]ربو[، به معنای افزودن، رشد و نمو کردن و علو آمده است. ⁵پیامبر در لغت نامه دهخدا آن است که واسطه ابلاغ سخنی باشد از کسی به دیگری خواهبه زبان و خواه به نامه؛ و در فرهنگ پارسی کسی که پیامی ازطرف کسی برای دیگریببرد را پیامبر گفته اند.در این مقاله بررسی سیره ی تعلیم و تربیتی پیامبر )ص( و رفتار او در زندگی میباشد.روش این مقاله مروری و کتابخانه ای است. نقش شگفت انگیز و عمیق تعلیم و تربیت درزندگی انسان بر هیچ صاحب خردی پنهان نیست. اگر بتوان عملکرد تعلیم و تربیت یا دریک کلمه تربیت را به اختصار، فرآیند تغییر مطلوب رفتار آدمی تعریف کرد دانش تعلیم وتربیت مجموعه متعارفی خواهد بود که از پژوهش و اندیشیدن درباره اندیشه ها و چگونگیآنها نیز بحث خواهد کرد نتایج حاصل اینکه اگر معتقد باشیم که کسب فضایل انسانی،حقیقت جویی، خرد ورزی، تصمیم گیری، خلاقیت، خودشکوفایی کودکان و نوجوانانمحصول و نتیجه مجموعه فعالیت هایی است که گاه از دانش و اطلاعات و گاه از خلالنگرش و عواطف و احساسات معلم، مدیر ، مربی، خانواده و محیط اعمال می گردد، پسلازم است برنامه های تربیتی نبی مکرم اسلام،این برترین معلم در تمام اعصار و فلاسفهبزرگ غرب و مسلمان را مرور کنیم.