سید غلام رضا شیرازیان - دکترای عمران، برنامه‫ریزی حمل و نقل، دانشگاه آمل، آمل، ایران‬‬
محمد رضا اسکندری - دکترای عمران، برنامه‫ریزی حمل و نقل، دانشگاه آمل، آمل، ایران‬‬

حمل‫ونقل یکپارچه، ضرورت‫های ترافیکی آینده شهر را در سطحی راهبردی معین می‫کند که شامل مدیریت کلی جابجایی انسان و کالا، فعالیت‫های جامع و بهبود کمی و کیفی عملکرد روش‫های مختلف سفر است. صاحب نظران این حوزه، در ارائه تعریفی مشخص از یکپارچه‫سازی به اجماع نرسیده‫اند. پاتر و اسکینر به بیان عدم توافق در تعریف این اصطلاح و مشکلات موجود می پردازند. با توجه به این که رویکرد یکپارچه‫سازی موارد متفاوتی را در برمی‫گیرد، ارائه تعریفی واحد بسیار دشوار است. در خصوص انواع یکپارچه‫سازی حمل ونقل، محققان موارد متعددی را مطرح نموده‫اند که کمابیش مشابه‫اند. به دلیل اهمیت بسیار زیاد کنترل ترافیک و ارتباط مستقیم آن با حفظ سلامت مردم و پیشگیری از هزینه های ناشی از آن، برای کنترل و مدیریت ترافیک تاکنون تحقیقات بسیاری انجام شده است و برخی از محققان از دیدگاه خاصی به مسئله ترافیک پرداخته‫اند. لذا در این مقاله سعی شده است تا با مروری بر تاریخچه، مفهوم، اهداف و مزایای حمل و نقل یکپارچه، نقش آن در پایداری حمل و نقل شهری را تبیین نمود. ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬

حمل و نقل یکپارچه، پایداری، مدیریت ترافیک، یکپارچگی اجتماعی، کاربری زمین‬‬‬‬