زهرا زندیه - Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Allameh Tabataba’i University, Tehran,
سید مرتضی طیبی - Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Allameh Tabataba’i University, Tehran,
رسول اسلامی - Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Allameh Tabataba’i University, Tehran,
عارف مهدی پور - Department of Exercise Physiology, Faculty of Humanities, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran

سابقه و هدف: شیوع چاقی در سراسر جهان، طی ۵۰ سال گذشته، به طور چشمگیری افزایش یافته است. نتایج برخی از مطالعات حاکی از آن است که چاقی و اضافه وزن با افزایش استرس اکسیداتیو ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا بر سطوح سرمی آنتی اکسیدان­ها و استرس اکسیداتیو در دختران چاق و دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: دراین مطالعه نیمه تجربی، ۲۴ دختر دارای اضافه وزن به صورت داوطلبانه شرکت کردند و آزمودنی­ها به طور تصادفی، به دو گروه تمرین (۱۲ نفر، سن: ۲/۰±۲۱/۶، وزن: ۴/۱۳ ± ۷۱/۰۰، BMI: ۱/۶۸ ± ۲۸/۵۸) و گروه کنترل (۱۲ نفر سن: ۲/۹±۲۰/۱، وزن: ۵/۴۰ ± ۷۱/۷۵، BMI: ۱/۵۹ ± ۲۸/۰۸) تقسیم شدند. گروه تمرین (۴ هفته و ۴ جلسه در هفته) به انجام تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا پرداختند؛ اما در طول این مدت، گروه کنترل بی­تمرین بودند. داده­ها با استفاده از تحلیل اندازه­گیری مکرر در سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: ظرفیت آنتی اکسیدانی (TAC)، گلوتایتون احیا (GSH) و همچنین، نیم رخ چربی­های خون (TC, TG, HDL-c, LDL-c) در اثر چهار هفته تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا، تغییرات معناداری نسبت به گروه کنترل نداشت (۰/۰۵P). نتیجه گیری: هشت هفته تمرین ترکیبی اینتروال با شدت بالا به طور چشمگیری، سطوح MDA را کاهش داد؛ بنابراین، با توجه به یافته­ها، می­توان این نوع پروتکل تمرینی را روشی اثربخش برای کاهش استرس اکسیداتیو در دختران چاق و دارای اضافه وزن در نظر گرفت.

Antioxidants, Interval Exercise Training, Obesity, Oxidative Stress, آنتی اکسیدان ها, استرس اکسیداتیو, تمرینات اینتروال, چاقی