عبدالعلی رئیسی پور - دانشجوی کارشناسی رشته مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کهنوج

مدیریت کارکنان ناکارآمد، یکی از چالشهای بزرگ مدیریت در دنیای امروزاست. حل این مسئله میتواند باعث اثربخشی نظام مدیریتی شود. سازمان ها به عنوان نظام های فنی-اجتماعی مطالعه میشوندوانسان دراین نظامها، نقش مهمی ایفا میکند. منابع انسانی، سرمایه های اصلی سازمان ها و مولد مزیت رقابتی برای آنها به شمار میآید. مدیریت نامناسب کارکنان ناکارآمد، به بروز ناکارآمدی درسایرافراد سازمان و کاهش بهره وری سازمانی منجر میشود. تجارب سازمانها نشان میدهد کارکنان ناکارآمد را میتوان به موثرترین کارکنان سازمان تبدیل کرد. بنابراین دستیابی به الگویی مناسب برای مدیریت کارکنان ناکارآمد در هر سازمانی به ویژه آنهایی که باحجم زیادی ازکارکنان روبه رو هستند، ضرورت دارد. این پژوهش بارویکرد توصیفی-تحلیلی و به صورت مقطعی انجام واطلاعات جمع آوری شده است. تحلیلها حاکی ازآن است که مدیران براساس انتخاب روش برخورد باکارکنان ناکارآمد، میتوانند دربهبود عملکرد آنها، نقشی اساسی ایفا کنند وازطرفی،اثربخشی روشهای مدیریتی خود را در تمام ابعادافزایش دهند. نتایج این پژوهش در قالب ناکارآمدی مدیران و کارکنان دربخش دولتی و راه های برون رفت از ناکارآمدی ارائه شد که در آن چهار مرحله شامل شناسایی نشانه های ناکارآمدی، شفاف سازی انتظارات مدیر از فرد و ایجاد تعهد، حمایت از فرد برای رفع ریشه های ناکارآمدی واتخاذ رویکردانضباطی غیرتنبیهی به عنوان شیوه های مدیریت ناکارآمدی تعریف شده است.

مدیریت ناکارآمد،مدیران و کارکنان،برون رفت،عملکرد