همایون بداغی - کارشناسی ارشد روابط بین الملل، مدرس گروه حقوق، واحد ملایر، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، ملایر، ایران
مهرنوش ابراهیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایران
ثریا برزگرنژاد - استادیار گروه معارف، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران

این مقاله به بررسی نقش تعلیم و تربیت در تحقق حقوق انسانی می پردازد. حقوق انسانی به عنوان مبنای اساسی برای جامعه های عادلانه و پایدار شناخته شده است و تعلیم و تربیت نقش بسیار مهمی در ترویج و حفاظت از این حقوق دارد. آموزش حقوق انسانی باعث افزایش آگاهی افراد درباره حقوق و آزادی های خود می شود و آن ها را به دیگران احترام می گذارد. همچنین، آموزش حقوق انسانی به شهروندان مهارت های لازم برای مطالبه حقوق خود می دهد و آن ها را برای مبارزه با نقض حقوق انسانی آماده می کند. نظام آموزش و پرورش نیز به عنوان یکی از موثرترین ابزارها در تحقق حقوق انسانی مورد بررسی قرار می گیرد. آموزش و پرورش به افراد این امکان را می دهد تا ارزش ها و اصول حقوق انسانی را درک کنند و به طور فعال در جامعه شرکت کنند. این نظام می تواند به ترویج فرهنگی از احترام به حقوق انسانی، توانمندسازی افراد محروم و مبارزه با تبعیض و بی عدالتی کمک کند. همچنین، همکاری و شراکت بین دولت ها، سازمان های آموزشی، سازمان های مردم نهاد و سازمان های بین المللی نیز به عنوان یک عامل کلیدی در تحقق حقوق انسانی مورد بررسی قرار می گیرد. با همکاری و تبادل تجربیات و منابع، این نهادها می توانند ترویج حقوق انسانی را تقویت کنند و در جامعه های مختلف جنبشی برای تحقق حقوق انسانی به وجود آورند. به طور کلی، این مقاله نشان می دهد که تعلیم و تربیت نقش بسیار مهمی در تحقق حقوق انسانی دارد. روش تحقیق مقاله حاضر، روش توصیفی تحلیلی با فن کتابخانه ای است.

تعلیم و تربیت، حقوق انسانی، آگاهی، ترویج، ارزش های انسانی، مشارکت، توانمندسازی