سپیده جعفری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز
حمید رحیمیان
عباس عباس پور

چکیده مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی پیامدهای بین المللی شدن دانشگاه ها در ایران بود. روش کار: این پژوهش از نوع پژوهش های کیفی بود که با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام شد. جامعه موردبررسی شامل صاحب نظران و اعضای هیئت علمی دارای آثار نوشتاری مرتبط، تجربه تدریس در دانشگاه های بین المللی و یا تجربه تدریس دوره های آموزشی مرتبط با بین المللی شدن، مدیران دفاتر بین المللی و روسای دانشکده های بین المللی در دانشگاه های دولتی شهر تهران بودند که با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند درمجموع ۱۲ نفر به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شد. برای به دست آوردن اعتبار و روایی داده ها از روش های بررسی توسط اعضاء و بازبینی توسط همکاران پژوهش استفاده شد. نتایج: درنهایت نتایج پژوهش نشان داد که پیامدهای بین المللی شدن دانشگاه شامل پیامدهای عام: افزایش صلح و تفاهم، افزایش امنیت ملی، توسعه شهروندی و پیامدهای خاص: معرفی تمدن و دانش ایرانی، بهبود آکادمیک دیپلماسی، افزایش اعتبار دانشگاه و برند سازی، رشد اقتصادی و افزایش توان رقابت پذیری، افزایش تنوع و کیفیت آموزش، پژوهش و خدمات می باشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه مشارکت کنندگان به پیامدهای مثبت متعددی اشاره داشتند، بنابراین بین المللی شدن دانشگاه ها می تواند در دستیابی به اهداف تعیین شده در سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران در افق ۱۴۰۴ درزمینه ارتقای علمی و تعامل سازنده و موثر در روابط بین الملل نقش مهمی ایفا کند.

implications, internationalization of universities, qualitative study., پیامدها, بین المللی شدن دانشگاه, مطالعه کیفی.