الهام مقاره عابد - ۱. Department of Microbiology, Faculty of biological Sciences, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
فاطمه یزدیان - ۱. Department of Microbiology, Faculty of biological Sciences, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.۲. ۲. Department of Life Science Engineering, Faculty of New Science and Technologies, University of Tehran, Tehran, Iran
عباس اخوان سپهی - ۱. Department of Microbiology, Faculty of biological Sciences, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
بهنام راسخ - ۳. Environment & Biotechnology Research Division, Research Institute of Petroleum Industry (RIPI), Tehran, Iran

سابقه و هدف: پوست بافت نرمی است که کل بدن و بافت­های داخلی را در مقابل خطرات بیرونی مانند سوختن یا جراحت محافظت می­نماید. خطرات باعث از بین رفتن ساز و کار دفاعی پوست و عفونت­های شدید و زخم می­شود که عامل بازدارنده فرآیند ترمیم هستند. بنابراین توسعه ترمیم موثر و سریع پوست، بسیار مهم است. هدف از این پژوهش تهیه یک داربست متخلخل برای پوشش زخم از جنس پلی­کاپرولاکتون (PCL)، است که هسته این داربست از کربن­کوانتوم­دات (CQDs)، نانوذرات آهن (Fe) و کیتوزان (Cs) می­باشد. مواد و روش ­ها: ترکیب Fe-CQDs بااستفاده ازآمونیوم­ هیدروژن ­سیترات در شرایط هیدروترمال و داربست پلی­کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن­­کوانتوم دات-آهن به روش الکتروریسی سنتز شد. داربست سنتز شده از نظر مورفولوژی، گروه های عاملی، ساختار و ترکیب به ترتیب با آنالیزهای طیف ­سنجی­ تبدیل ­فوریه ­مادون ­قرمز (FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی(SEM)  و پراش پرتو ایکس (XRD) بررسی شد. پس از مشخصه­یابی داربست ترکیبی ساخته شده، بررسی سمیت سلول­های بنیادی فیبروبلاست L۹۲۹ به دست آمد. یافته­ ها: نتایج SEM نشان­دهنده ادغام موفق داربست ­پلی­کاپرولاکتون با کیتوزان و کربن­­کوانتوم دات-آهن بود. میانگین سایز نانوکامپوزیت پلی­کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن­­کوانتوم دات-آهن در محدوده nm ۰/۱۳۵–۶/۳۲  بدست آمد. نتایج FTIR تشکیل پیوند نانوذرات کربن­دات وآهن را نشان داد. مغناطیس سنج ارتعاشی (VSM)، سوپرپارامغناطیس بودن نانوذرات مغناطیسی کربن­­کوانتوم دات-آهن را اثبات نمود. در غلظت ۲% از کربن­­کوانتوم دات-آهن، داربست زیست­سازگاری مناسبی داشت که توسط آزمون سمیت سلولی به اثبات رسید. نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد نانوکامپوزیت پلی­کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن­­کوانتوم­دات-آهن(PCL/Cs/CQD-Fe) به علت سمی نبودن، روند ترمیم زخم را بهبود می­بخشد. نانوکامپوزیت زیست­سازگار پلی­کاپرولاکتون/کیتوزان/کربن­کوانتوم دات-آهن  یک داربست موردتوجه در زمینه پوشش زخم می­باشد که فرآیند بازسازی پوست را به شدت سرعت می­بخشد.

Carbon Quantum Dot, Wound healing, Poly Capro Lactone (PCL), Magnetic nanoparticles, Toxicity, Iau Science, کربن­کوانتوم دات, ترمیم زخم, پلی­کاپرولاکتون, نانوذرات مغناطیسی, سمیت, Iau Science