صادق مرادی - پژوهشگر دکتری حقوق و مدرس دانشگاه شیراز، ایران.

مایکل سندل، نظریه پرداز و فیلسوف سیاسی شهیر جماعت گرای معاصر است که در تالیفات متعدد، آموزه های فلسفی-سیاسی خود را با رویکردی آشکار و مصداقی تشریح نموده است. کوشش سندل که شهرت اصلی وی مرهون قوت بیان و سوق دادن مباحث انتزاعی فلسفه سیاسی به مسائل عینی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ملموس است، همواره در راستای تشریح و بازشناسی آموزه های فلسفه سیاسی با امعان نظر به موضوع تکثر، تلون و تنوع اجتماعات بوده است. در این پژوهش، ضمن بهره مندی از روش توصیفی-تحلیلی، مترصد ارزیابی و ارائه فلسفه سیاسی جماعت گرایی و پندار مایکل سندل به عنوان یکی از رهیافت های هنجاری معاصر علوم اجتماعی در تبیین پدیده های سیاسی هستیم. در این میان، با در نظر گرفتن اهمیت کانونی مبحث حقوق بشر در مطالعات سیاسی و نیز نقش قوام بخش اجتماع در اندیشه سندل، در پی این سوال که مولفه های روشی اجتماعی گرایی و مایکل سندل چه بوده و چه مفهومی از حقوق بشر در تفکر مایکل سندل قابل پذیرش است، اصول روش شناختی و مفاهیم اصلی جماعت گرایی را به بحث می گذاریم. سندل و به طورکلی، متفکران جماعت گرا از سازه گرایان عرصه روش شناختی بوده که سطح تحلیل آن ها، نه خرد و کلان بلکه بومی است و جغرافیا و عقلانیت محیطی برای آن ها اهمیت فراوان دارد. کاربست این رهیافت به جای دیگر نظریات رویکردهای اثبات گرایی و هرمنوتیکی، به نظر می رسد علی رغم برخی مقاومت های فکری بتواند رهیافتی بومی را جهت فهم و سیاست گذاری در جامعه متکثر ایرانی به دست دهد و به عنوان نظریه ای میان رشته ای برای علوم انسانی به کار آید.

اجتماع گرایی، جماعت گرایی، مایکل سندل، حقوق بشر، فلسفه سیاسی، بومی نگری