مریم محمدی پور یایچی - کارشناسی ارشد، گرایش فقه و مبانی حقوق،دانشگاه آزاد واحد اردبیل

احترام به کرامت های انسانی نه تنها به عنوان یک حق می باشد، بلکه اساس سایر حقوق را نیز تشکیل می دهد بنابراین آنچه که در منابع فقهی مورد توجه قرار گرفته است و نظام کیفری ایران نیز مبتنی بر آن است، کرامات انسانی است که در هر شرایطی محترم شمرده می شود. در این تحقیق که به صورت توصیفی – تحلیلی و به روش کتابخانه ای تدوین شده است ارزش دین، عقل، ناموس و مال مانند جان از مهمترین و ارزشمندترین اموری محسوب شده است که با حیات معنوی و مادی انسان ها ارتباط مستقیم دارد و در جهت تحقق اهداف آن، حقوق اسلامی، تجاوز به امور فوق را جرم دانسته و برای هر کدام، مجازات متناسبی را تعیین کرده است.همچنین با توجه به رویکرد اسناد حقوق بشری که مجازات های بدنی اسلامی را مصادیق رفتار ظالمانه، غیر انسانی و توهین آمیز می دانند پاسخی مبتنی بر تعیین مجازات به تناسب جرم و رعایت اصل شخصی بودن و فردی کردن جرایم و مجازات ها به قصد اصلاح و بازدارندگی مجرم بر اساس اصول متعالی اسلامی دریافت می کنند، بنابراین اعمال مجازات های بدنی با اهداف اخروی و بر اساس اصول دادرسی عادلانه (منصفانه) آنها را از عناوین غیر انسانی یا موهن خارج می کند. در همین راستا استفاده از قواعد فقهی نظیر «التعزیر بما یراه الحاکم» و «التعزیر دون الحد» می تواند در تغییر مجازات های بدنی و تبدیل آنها به مجازات های نوین یاری رسان باشد.

مجازات بدنی، دادرسی عادلانه، کرامت های انسانی