علی اکبر خوش گفتار مقدم - دکتری مدیریت آموزش عالی دانشگاه فرهنگیان
رضا محمدی - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم

هدف پژوهش حاضر، تحلیل ادبیات و چارچوب نظری رهبری مثبت گرا بر اساس پژوهش های انجام شده و با روش فراترکیب بود. روش شناسی پژوهش، کیفی با رویکرد فراترکیب بود. براین اساس، پس از جستجو در پایگاه های اطلاعاتی داخلی ۴۸ مطالعه مرتبط ارزیابی و در نهایت، پس از بررسی ۱۳ مقاله انتخاب گردید. با استفاده از الگوی هفت مرحله ای سندلوسکی و باروس، یافته های ۱۳ پژوهش پیشین مرتبط با اهداف پژوهش، بررسی و تفسیر شد. یافته ها نشان داد که رهبری مثبت گرا در ۳ بعد محیطی (با مولفه های کیفیت محیط کار، دسترسی به منابع و امکانات) بعد سازمانی (با مولفه های فرهنگ مثبت گرایی، سیاست ها، رویه ها) و بعد فردی (نگرش مثبت، مهارت های فردی) است بعد سازمانی، بیشتر از دیگر ابعاد موردتوجه قرار می گیرد و پس از آن ابعاد محیطی و فردی مهم هستند. نتایج نشان داد که رهبری مثبت گرا، دیدگاه نوظهور و پویا است که در سال های اخیر موردتوجه پژوهشگران و سازمان ها قرار گرفته است و بر شناسایی، اولویت بندی و پرورش ویژگی های مثبت افراد و سازمان ها تاکید دارد. این رویکرد بر این باور است که تمرکز بر نقاط قوت و مثبت، به بهبود عملکرد سازمان ها کمک می کند.

رهبری مثبت گرا، مدیریت مثبت گرا، سازمان مثبت گرا، فراترکیب