محمود رضا حاج عبدالله جواهری - کارشناس مطالعات دانشگاه شهید بهشتی (کارشناسی ارشد علوم اجتماعی)

در قرن جدید با وجود تکنولوژی های مدرن و پیشرفته، جمعیت جهان نیز رو به افزایش است. امید به زندگی در میان سالمندان بالا رفته و این نتیجه دستاورد بشر به پیشرفت های چشمگیر در حوزه سلامت و دارو است. سلامت و تامین رفاه در میان سالمندان، جایگاه ویژه ای دارد. امروزه در دوره سالمندی، کیفیت زندگی افزایش یافته و برای بهتر زیستن، به یک برنامه ریزی صحیح و سرمایه گذاری و نظارت دقیق در این زمینه نیاز خواهیم داشت. برنامه ریزان جمعیتی باید با نگرش به پدیده سالمندی در جمعیت ایران، با یک مدیریت صحیح، سطح کیفیت زندگی ایشان را بهبود بخشند. بر اساس سرشماری های عمومی نفوس و مسکن، جمعیت سالمندان طی سال های ۱۳۵۵ تا ۱۳۹۰ حدود ۵/۳ برابر شده است. با توجه رشد فزاینده پدیده سالمندی، شاهد هستیم که امروزه سه نسل در کنار هم زندگی می کنند و این باعث ارتباط و انتقال تجربه های درخشان و بی نظیر ایشان در میان نسل جوان خواهد بود. برنامه ریزان جمعیتی باید ضمن مطالعه دقیق بر روند افزایشی پدیده سالمندی، در خصوص توسعه فضاهای قابل بهره برداری، خدمات اجتماعی و بازنشستگی، امکانات بهداشتی و درمانی در حوزه سلامت، تامین نیازهای اقتصادی و اشتغال در این دوره، فعالیت ورزشی مناسب با ایشان، امنیت و آسایش روانی این دوران نیز به صورت دقیق مورد مطالعه قرار داده و برنامه ریزی نمایند.این پژوهش با هدف شناسایی و دسته بندی مسائل سالمندان به منظور ارائه راهکار و برنامه ریزی بهتر در دوران سالمندی انجام گرفته است.

سالمند، امید به زندگی، رفاه اجتماعی، کیفیت زندگی سالمندی