محمدامین کوهی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری
زهرا عابدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری

وندالیسم شهری یکی از معضلات اجتماعی است که می تواند تاثیر منفی بر کیفیت زندگی شهروندان داشته باشد. این پدیده در شهرهای ایران نیز به عنوان یک مشکل شناخته شده است. این تحقیق با هدف بررسی عوامل موثر بر وندالیسم شهری و ارائه راهکارهای مقابله با آن در شهر شیراز انجام شده است. در این تحقیق از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه استفاده شده است. این پرسشنامه شامل سوالاتی درباره متغیرهای وابسته و مستقل است. تحقیق در بازه زمانی سال های ۱۴۰۱ تا ۱۴۰۲ در ۱۱ منطقه شهر شیراز انجام شده است. نتایج نشان می دهد که ویژگی هایی مانند پرخاشگری، مخالفت با جامعه، احساس ناامیدی و یاس، اختلالات روانی و اعتیاد باعث افزایش جرائم در جامعه می شوند. همچنین، وجود فقر و محرومیت، سبک زندگی هنجارشکنانه، سابقه کیفری، فضاهای خلوت و آسیب پذیری اموال عمومی نیز به افزایش جرم مرتبط هستند. تحلیل نشان می دهد که مناطقی با مشکلات اجتماعی و اقتصادی بیشتر، مانند مناطق ۷، ۹ و ۸، میانگین افزایش جرائم بالاتری نسبت به مناطق دیگر دارند. علاوه بر این، وجود مشکلات اجتماعی و اقتصادی کمتر در مناطقی مانند مناطق ۴، ۱۱، ۲ و ۳، کاهش میانگین افزایش جرم کمتری را دارا هستند. مناطقی که به طور کلی با کمترین مشکلات اجتماعی و اقتصادی همراه هستند، مانند مناطق ۶ و ۱۰، دارای کمترین میانگین افزایش جرائم هستند.

وندالیسم شهری، عوامل موثر بر وندالیسم، راهکارهای مقابله با وندالیسم، شهر شیراز