طیبه محمودی محمدآبادی - دکترای ژئومورفولوژی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
محسن پورخسروانی - دانشیار ژئومورفولوژی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
صادق کریمی - دانشیار اقلیم شناسی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران

فضای جغرافیایی دستگاهی است که منطق چیدمان الگوهای فرمی، فرآیندها و عملکرد هردینگ های اجتماعی در فضا را شکل می دهد. تغییرات فضا در طول زمان ماحصل عملکرد فرآیندهای مختلف و روندهای حاکم بر آن می باشد. در همین راستا این پژوهش سعی دارد تغییرات فضایی حوضه سیرجان را ارزیابی و تحلیل نماید. بدین منظور از روش حوضه ای و تکنیک های تحلیل فضایی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که، در کواترنر پایانی در بخش های مرکزی حوضه ۱۷ میلیمتر و در ارتفاعات بالا تقریبا ۳۰۰ میلیمتر بیشتر بوده است. این مقدار تغییر در رطوبت و دمای محیطی تغییر اساسی در سیستم شکلزای منطقه بوجود آورده به نحوی که از سیستم شکلزای یخچالی در حال حاضر نشانی در دست نیست. از طرفی شرایط دمایی این حوضه نیز از منفی ۶/۳ به ۸۶/۰ درجه سانتی گراد افزایش یافته است. همچنین حداکثر دمای حوضه ۴۶/۱۶ در فاز برودتی به ۶۴/۱۷ در زمان حال تغییر کرده است. البته این میزان تفاوت برای همه نقاط حوضه یکسان نبوده و تحت تاثیر ارتفاع افزایش می یافته است؛ به طوریکه بیشترین تفاوت حرارتی مربوط به مرتفع ترین قسمت حوضه و کمترین تفاوت مربوط به پست ترین نقطه حوضه بوده است. ردیابی پادگانه های آبرفتی دریاچه قدیم سیرجان حاکی از وجود ۴ پادگانه در اطراف این دریاچه می باشد. بطوریکه بالاترین پادگانه در ارتفاع ۱۷۱۹ متری شناسایی گردید بر این اساس حجم آب دریاچه قدیم سیرجان در دوره حاکمیت یخچال ها ۸۰۴۰۰ مترمکعب بوده است.

تغییرات فضایی, کواترنر پایانی, یخچال, سیرجان