علی رضائیان - دکتری مدیریت رفتاری، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی
علی زارع - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه شهید بهشتی
احد زارع رواسان - دانشجوی دکترای مدیریت فناوری اطلاعات،

سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان، سیستمهایی هستند که سعی در یکپارچهگی تمامی فعالیتها در سطح سازمان دارند.با توجه به پرهزینه بودن بکارگیری اینگونه سیستمها و هزینههای پیدا و پنهان آن، سازمانها علاقهمندند که نتیجهسرمایهگذاریهای خود را بر روی اینگونه سیستمها ارزیابی کنند. در مدلهای پیشین، سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان در قالب ابعادی مثل کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات، کیفیت خدمات، اثر فردی، اثر گروه کاری و اثر سازمانیمورد ارزیابی قرار گرفتهاند. در این مقاله، با توجه به توسعه تجارت الکترونیک و اهمیت روابط در طول زنجیره تامین سازمان و همچنین روابط با مشتری در سازمانهای امروزی، این موارد در قالب بعد اثربین سارمانی (فراسازمانی) به مدل - های پیشین افزوده شده است. همچنین در مدلهای قبلی به نقش خدماتی که بخش فناوری اطلاعات سازمان در موفقیتسیستم دارد، کمتر پرداخته شده بود که در این پژوهش مورد توجه قرار گرفته است. بدینمنظور در ابتدا مهمترین عوامل تشریح کننده موفقیت سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان براساس ادبیات موضوع شناسایی شده سپس با استفاده از مدل معادلات ساختاری و تحلیل عاملی تاییدی اهمیت هریک از عوامل تعیین گردیده و بر این اساس، مدل ارزیابی موفقیت سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان در ایران ارایه شده است

موفقیت سیستم برنامهریزی منابع سازمان، کیفیت، اثرفردی، اثرگروهکاری، اثرسازمانی، اثر بین سازمانی