مریم بنی طرفی - ارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، معلم رسمی آموزش و پرورش
فواد مزرعاوی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، روانشناس زندان مرکزی اهواز

گسترش اعتیاد در بین نوجوانان و جوانان واقعا زنگ خطری است برای تمام جوامع؛ و این چیزی است که همه از آن متضرر می شوند. بنابراین این خطر باید به عنوان بزرگترین و بالاترین معضل مورد توجه قرار گیرد و در مقابله و مبارزه با آن از هیچ کوششی فروگذار نشود.در این مقاله بر آنیم که با بررسی اعتیاد به مواد مخدر و علل گرایش نوجوانان و جوانان به آن به ارایه راهکارهایی در جهت مبارزه با این مسیله و مهمتر از آن پیشگیری از این بلای خانمان سوز بپردازیم. اطلاعات در این پژوهش به روش همبستگی جمع آوری شده است. مطالعات انجام یافته در این زمینه عوامل مختلف فردی،اجتماعی و خانوادگی رادر گرایش به مصرف مواد مخدر موثر می داند عواملی چون دسترسی به مواد، وضعیت اجتماعی -اقتصادی، عزت نفس، خودکارآمدی، مهارت های زندگی، پرخاشگری، نگرش والدین نسبت به مواد و رابطه خانوادگی مدنظر قرار گرفت.وعقاید مذهبی معمولا۰ عامل بازدارنده سوءمصرف مواد مخدر محسوب میشوند. یافته های پژوهش حاضر به شکل مطلوبی بر اساس الگوی یادگیری اجتماعی چند مرحله ای قابل تبیین است. این الگو فرایندهای یادگیری اجتماعی را با یک سری ویژگی های درون فردی مانند اعتماد به نفس پایین، مهارت های ضعیف مقابل های و مهارت های اجتماعی ضعیف ترکیب میکند و در قالب یک الگوی سه مرحله ای به توجیه سوءمصرف مواد میپردازد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که میانگین گرایش به مصرف مواد در بین پسر ها بیشتر از دختران است. در مورد تاثیر طبقه سنی بر گرایش به مصرف مواد، نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین طبقات مختلف سنی از نظر گرایش به مصرف مواد وجود ندارد وعامل اصلی در سوءمصرف مواد را به عزت نفس عمومی فرد مربوط می داند.عامل پیوند با مدرسه قوی ترین عامل اجتماعی است که به صورت مستقیم بر مصرف مواد اثر میگذارد. بنابراین با قوی تر شدن احساس تعلق دانش آموزان نسبت به مدرسه، میزان مصرف مواد کاهش مییابد و نگرش مثبت والدین به مواد نیز از عواملی است که همبستگی مثبت معناداری با گرایش به مصرف مواد دارد.

مواد مخدر، سومصرف، مهارت های زندگی