زینب مجدی - عضو هیات علمی گروه کامپیوتر موسسه آموزش عالی آیندگان

انقلاب عصر اطلاعات و ارتباطات در پایان قرن بیستم نوید بخش ظهور مدل جدیدی از اداره دولت ها بودکه سالها به صورت سنتی تکامل یافته بودند. با توجه به توسعه روزافزون فعالیت های اجتماعی- اقتصادی و تعدد وتنوع تقاضا در جوامع ، دولت ها به سمت پیاده سازی نظام یکپارچه فناوری اطلاعات و ارتباطات و تعمیم آن به ارائه خدمات به شهروندان سوق یافتند. در کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه مفهوم دولت الکترونیکی 1 و تعمیموگسترش آن جزو مقولات ضروری کشور به شمار می آید. دولت ها این مفهوم را اصلاح یا مدرنیزه کردن و مهندسی مجدد دولت می دانند که تحقق آن مستلزم تغییراتی بنیادی است و چالش های جدی به همراه خواهد داشت.این فرآیند منتج به ابتکار عمل مبتنی بر تحول در سطحی وسیع در حوزه مدیریت دولتی خواهد شد که با اهرمیکردن قابلیت های فناوری اطلاعات و ارتباطات در سرویس های مرتبط با دولت، به بسط و تحول خدمات عمومی با کیفیت و سرعت بالا و نیز پشتیبانی از اهداف عالی توسعه اقتصادی و اجتماعی مرتبط با شهروندان، همکاری متقابلکارگزاری ها و رده های مدیریت دولتی و مراجع دولتی خواهد انجامید.در این مقاله سعی شده است تا با معرفی ساختار و لزوم شکل گیری دولت الکترونیک و نیز موانع موجود در پیاده سازی آن، به ضرورت ایجاد و تحول اداره دولت ها به شکل الکترونیکی پرداخته شود. همچنین مدلهایی نظیر مدل سازمان ملل و مدل لاینه – لی، که عمده ترین مدل های استقرار دولت الکترونیک در جوامع صنعتی و توسعه یافته می باشند معرفی گردیده اند

دولت الکترونیک، ساختار دولت، مدل دولت الکترونیک