موسی محمودی صاحبی - استاد یار، دانشکده عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
شهرام صیدی سیدشکری - کارشناس ارشد، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی

کاهش خطرپذیری لرز ه ای یا ایمنی در مناطق زلزله خیز، بوسیله کنترل رفتار ساختمانها و سازه های زیربنایی ضروری است. یکی از عوامل موثردر کاهش خطر پذیری، تحلیل دقیق خطر لرزه ای می باشد. تراکم جمعیت و بافت سازه ای شهر ساری به عنوان مرکز استان از یک طرف واحتمال وقوع زمینلرزه های ویرانگر از طرف دیگر، نیاز به بررسی هرچه دقیق تر لرزه خیزی منطقه و عوامل موثر در آن را آشکار می نماید. مطالعهحاضر تحت عنوان تهیه خطوط هم شتاب طراحی در سطوح خطر مختلف زلزله برای گستره شهرستان ساری انجام شده است. برای این منظور، مجموعه ای از داده های لرزه خیزی تاریخی و دستگاهی با پوشش زمانی از قرن هفتم میلادی تا به حال به کار گرفته شد و منابع لرزه زا تا شعاع 200 کیلومتری ساری مدل گردید. ارزیابی احتمالی خطر زلزله برای یک شبکه6×7که شهرستان ساری را در بر می گیرد، انجام شد و مقادیر شتاب در سطوح مختلف زلزله ( 2% %10 ،%520 % و 64 %) محاسبه گردید. در پایان نقشه های ماکزیمم شتاب حرکت زمینPGA) برای سطوح خطر مختلف تهیه گردید. نتایج نشان می دهد که مقادیر حاصل برای زلزله سطح خطر 10 % با مقادیر پیشنهادی در استاندارد 2800 مطابقت خوبیدارد

تحلیل خطر زلزله، پارامترهای لرزه خیزی، شتاب افقی، شتاب قائم، ساری، سطوح خطر