حسین بیرامی - استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یزد، ایران
محمدحسن رحیمیان - مرکز ملی تحقیقات شوری
معصومه صالحی - عضو هیات علمی مرکز ملی تحقیقات شوری یزد. یزد. ایران
رستم یزدانی بیوکی - استادیار مرکز ملی تحقیقات شوری
هادی پیراسته انوشه - مرکز ملی تحقیقات شوری
مهدی شیران تفتی - مرکز ملی تحقیقات شوری

منابع آب و خاک کشور محدود می باشد و استفاده بهینه از منابع آب در کشاورزی مستلزم تعیین دقیق میزان آب مورد نیاز گیاهان و ضرایب گیاهی در مراحل مختلف رشد می باشد. کینوا یکی از گیاهانی است که در بین شورزیست ها دارای ویژگی های برجسته اقتصادی و زراعی بوده، که در تولید روغن و پروتئین نیز حائز اهمیت است. تحقیق حاضر به منظور تعیین حداکثر تخلیه مجاز رطوبتی، ضریب گیاهی و نیاز آبی کینوا رقم تیتیکاکا در شرایط کنترل شده (لایسیمتر) در دو کشت بهار و پاییز سال ۱۳۹۸ انجام شد. نتایج نشان داد که با کاهش سطح رطوبتی شروع آبیاری از ۴/۰ به ۲/۰ کل آب قابل دسترس، میزان زیست توده و عملکرد بذر به ترتیب کاهش معنی دار ۲۴ و ۳۷ درصدی در کشت بهار و کاهش ۳۴ و ۴۷ درصدی در کشت پاییز داشتند، ولی کاهش سطوح رطوبتی از ۸/۰ به ۶/۰ و ۶/۰ به ۴/۰ موجب کاهش معنی دار در عملکرد دانه و زیست توده در هر دو کشت بهار و زمستان نشد. بر اساس نتایج عملکرد و کارایی مصرف آب، حداکثر تخلیه مجاز در هر دو فصل ۶۰ درصد کل آب دردسترس برآورد گردید. همچنین ضریب گیاهی کینوا رقم تیتیکاکا در کشت بهار برابر ۴۲/۰ در ابتدای فصل رشد، ۹۵/۰ در میانه فصل رشد و ۳۳/۰ در انتهای فصل رشد بود. در کشت پاییز ضریب گیاهی کینوا برابر ۳۶/۰ در ابتدای فصل رشد، ۰۹/۱ در میانه فصل و ۵۶/۰ در انتهای فصل رشد بود. میزان نیاز آبی خالص تیمارهای مختلف در کشت بهار بین ۱/۶۱۸ تا ۵/۲۹۵ میلی متر و در کشت پاییز بین ۸/۵۹۷ تا ۸/۳۳۴ میلی متر متغیر بود.

تبخیر تعرق, ضریب گیاهی, کینوا, لایسیمتر