صابره لیلاسی مرند - کارشناسی ارشد مهندسی معماری اسلامی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز، تبریز، ایران.
آزیتا بلالی اسکویی - استاد تمام دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنراسلامی تبریز، تبریز، ایران

نقوش هندسه در معماری ایرانی ابزار اولیه ای است که فرد با توجه به توان خود آن را ترکیب می نماید و از این طریق شکل منظم یا نامنظم را می آفریند. معماری یعنی خلق و سازماندهی فضا به وسیله هندسه، که شکل و تناسبات را در خود جای داده است. بنابراین آگاهی از پایه ترین اشکال هندسی جهت طراحی فضای معماری و بهبود کیفیت معنایی فضا موضوع قابل تامل و بررسی است. این مقاله با بررسی دیدگاه ‍ های اندیشمندان در رابطه با هندسه پایه در معماری ایرانی، به بررسی و جمع بندی ویژگی های اشکال هندسی از دو منظر کمی و کیفی پرداخته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که هر یک از اشکال هندسی معنای خاصی دارد و بهترین حالت ترسیم اشکال جهت بهبود کیفیت فضا ارائه شده است. اهمیت موضوع تحقیق به قدری است که اگه ساده ترین اشکال به درستی و با توجه به هندسه طلایی و معنای فضا ترسیم شوند، معماری موفق شکل می گیرد.

هندسه پایه، معماری، منظر کمی، منظر کیفی