کانی شناسی و کانی شیمی بیگانه سنگ های دیوریت-گابرویی سنگ های آتشفشانی منطقه ی منور (تبریز)، شمال غرب ایران
عنوان مقاله: کانی شناسی و کانی شیمی بیگانه سنگ های دیوریت-گابرویی سنگ های آتشفشانی منطقه ی منور (تبریز)، شمال غرب ایران
شناسه ملی مقاله: JR_IJCM-31-4_005
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_IJCM-31-4_005
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
افسون اخشانی - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
محسن موید - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
نصیر عامل - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
امین اله کمالی - Research institute of Cultural Heritage & Tourism
محمد فداییان - Department of Geology, Payame Noor University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
افسون اخشانی - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
محسن موید - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
نصیر عامل - Department of Geology, University of Tabriz, Tabriz ۵۱۶۶۴, Iran
امین اله کمالی - Research institute of Cultural Heritage & Tourism
محمد فداییان - Department of Geology, Payame Noor University, Tehran, Iran
منطقه مورد بررسی در شمالغرب ایران و در پهنه البرز غربی _ آذربایجان قرار دارد. سنگهای میزبان بیگانه سنگهای مورد بررسی از نوع آندزیت بازالتی و آندزیت هستند. بیگانه سنگهای موجود در سنگهای آتشفشانی شامل انواع گابرویی و دیوریتی هستند. کانیهای اصلی تشکیلدهنده بیگانه سنگها شامل پلاژیوکلاز، آمفیبول و کلینوپیروکسن و کانیهای فرعی بیوتیت، ارتوپیروکسن و کانیهای تیره هستند. بافت غالب بیگانه سنگها دانهای و ریزسنگی پورفیری است. براساس شیمی کانی، ترکیب پلاژیوکلاز، آمفیبول، پیروکسن و بیوتیت به ترتیب عبارتند از الیگوکلاز تا آندزین، چرماکیت تا هورنبلند، اوژیت و استونیت. آمفیبولهای بیگانه سنگها بر پایه مقدار AlIV (کمتر از ۵/۱ درصد)، در قلمرو کرانهی فعال قارهای وابسته به فرورانش قرار دارند. دما-فشارسنجی بیگانه سنگها با استفاده از مقدار کاتیونی آلومینیوم کل، نشان دهنده فشار ۶/۰±۵.۸ کیلوبار و دمای حدود ۸۰۲ درجهی سانتیگراد در محیط تبلور است. کلینوپیروکسنهای مورد بررسی با ترکیب نیمه قلیایی همخوانی خوبی با محیط زمینساختی کمان ماگمایی دارند. همچنین کلینوپیروکسنها در فشارهای کم تا متوسط تشکیل شدهاند که بیانگر تبلور آنها طی صعود ماگما و در اعماق متفاوت است. مقدار آهن سه ظرفیتی در کلینوپیروکسنها نشاندهنده گریزندگی بالای اکسیژن ماگماست. کلینوپیروکسنهای بیگانه سنگهای دیوریت-گابرویی در فشار ۱۲ کیلوبار و دمای حدود ۱۰۵۰ درجه سانتیگراد تشکیل شدهاند.
کلمات کلیدی: xenolith, diorite-gabbro, mineral chemistry, Manavvar., بیگانه سنگ؛ دیوریت-گابرو؛ کانی شیمی؛ منور.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1903093/