حسن رضادوست - گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مریم منظری توکلی - گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
صمد نژادابراهیمی - گروه فیتوشیمی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
محمدرضا وظیفه شناس - بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان یزد، یزد، ایران
محمدحسین میرجلیلی - گروه کشاورزی، پژوهشکده گیاهان و مواد اولیه دارویی دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

امروزه، استفاده از افزودنی­های طبیعی به عنوان جایگزینی برای افزودنی­های سنتزی در صنایع غذایی افزایش یافته است. در این مطالعه به بررسی پتانسیل عصاره پوست انار به عنوان یک افزودنی طبیعی غذایی پرداخته شد. پوست انار (Punica granatum L.) محصول جانبی میوه انار است که خواص تغذیه­ای، عملکردی و ضد عفونی کننده­ای آن در ژنوتیپ­های مختلف متفاوت است. فعالیت مهار رادیکال آزاد (DPPH)، محتوای فنل و فلاونوئید کل در پوست سی ژنوتیپ انار ایرانی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین به منظور یافتن تنوع در خصوصیات فیتوشیمیایی پوست ژنوتیپ­های انار از دستگاه HPLC-DAD-MS استفاده و تعداد نه ترکیب فنلی شناسایی و تعیین مقدار شدند. ترکیبات اصلی پوست انار شامل پونیکالاژین β (۷/۴۸-۴۸/۲۰ میکروگرم بر میلی­گرم)، پونیکالاژین α (۱/۳۰-۹/۱۳ میکروگرم بر میلی­گرم) و الاژیک اسید (۴/۱۳-۶/۱ میکروگرم بر میلی­گرم) می­باشند. ژنوتیپ IPP۲۳ (کابدار شیرین بهشهر) بیشترین مقدار ترکیبات فنلی در بین سایر ژنوتیپ­ها را دارد. میزان ترکیبات فنلی کل (۱/۱۸۱- ۴/۶۶ میلی­گرم گالیک اسید به ازای یک گرم پودر خشک گیاه)، ترکیبات فلاونوئیدی کل (۱/۱۴۴- ۵/۳۸ میلی گرم روتین به ازای یک گرم پودر خشک گیاه) و خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره­های مختلف ۹/۱۳-۸/۳ (میکروگرم در میلی لیتر) تعیین شدند. نتایج نشان می­دهد که خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره­های پوست انار به طور قابل توجهی بالاتر از استاندارد گالیک اسید است. در نهایت در بین ژنوتیپ­های مورد بررسی، ژنوتیپ IPP۲۳ به عنوان منبع مهم افزودنی­های طبیعی تعیین شد.

آنتی اکسیدان, پلی فنل, فیتوشیمیایی, میوه انار, نگهدارنده مواد غذایی