فاطمه غلامی - دانشگاه تبریز
روح اله امینی - استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
عادل دباغ محمدی نسب - استاد دانشگاه تبریز
محمد غفوری - گروه فیزیک، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر، شبستر

اهداف: پژوهش باهدف ارزیابی اثر آب مغناطیسی و تیمارهای کود آلی و شیمیایی بر صفات رشدی و عملکرد بادرشبو انجام شد.مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و سه تکرار در سال ۱۳۹۵ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز اجرا شد. عامل اول نوع آب مغناطیسی (صفر، ۲۹۰ و ۴۳۰ میلی تسلا) و عامل دوم تیمار کودی (شاهد، ۱۰۰% کود شیمیایی+ کود کامل NPK،۵۰% کود شیمیایی+ کود زیستی، کود پنرجتیک P، ۵۰% کود شیمیایی+ کود پنرجتیک P، ۵۰% کود شیمیایی+ کود آلی چوب با مقدار دو و چهار تن در هکتار) بود.یافته ها: افزایش شدت میدان مغناطیسی گسترش عرضی بوته، شاخص کلروفیل برگ، عملکرد سرشاخه خشک گلدار، عملکرد اسانس را بهبود بخشید. در کلیه صفات تیمارهای ۵۰% کود شیمیایی+ کود زیستی و ۵۰% کود شیمیایی+ کود چوب با مقدار دو تن در هکتار نسبت به شاهد برتری داشت. اثر متقابل نوع آب در تیمار کودی بر تعداد ساقه فرعی در بوته، عملکرد سرشاخه خشک گلدار، درصد و عملکرد اسانس معنی دار شد. بیشترین میانگین عملکرد سرشاخه خشک گلدار (۷۰/۷۶۶۸ کیلوگرم در هکتار) با ۱۰۰% کود شیمیایی و آب مغناطیسی با شدت میدان ۴۳۰ میلی تسلا به دست آمد. بیشترین میانگین عملکرد اسانس (۵۹/۱۶ کیلوگرم در هکتار) نیز با کود آلی چوب با مقدار چهار تن در هکتار و بدون استفاده از آب مغناطیسی به دست آمد.نتیجه گیری: کودهای زیستی و آلی در تلفیق با ۵۰% کود شیمیایی همراه آب مغناطیسی ۴۳۰ میلی تسلا جهت افزایش صفات رشدی و عملکرد کیفی و کمی بادرشبو قابل توصیه می باشد.

آب مغناطیسی, بادرشبو, پنرجتیک, عملکرد اسانس, کود زیستی, شاخص کلروفیل