لطیفه نظامی - دانشجوی دکترای روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
مرضیه علیوندی وفا - استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
علی خادمی - دانشیار روانشناسی ، گروه روانشناسی، واحد ارومیه، دانشگاه آزاد اسلامی، ارومیه، ایران
جلیل باباپور - استاد روانشناسی ، گروه روانشناسی ، دانشگاه تبریز – تبریز ، ایران

چکیده   هدف: این پژوهش با هدف الگویابی بومی آسیب پذیری روانی – اجتماعی به افسردگی مداوم در زنان انجام شد. روش­: پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و روش زمینه ای به منظور الگویابی و تدوین نظریه استفاده شد. جامعه آماری شامل زنان ۲۱ الی ۵۰ ساله مبتلا به افسردگی مداوم بود که از این جامعه ، نمونه ای به تعداد ۲۰ نفر بصورت هدفمند و در قالب اشباع داده ای، از مراجعین به ۳ مرکز مشاوره شهر تبریز در سال ۹۸-۹۷ ، انتخاب شد. ابزار تحقیق، پرسشنامه ۲۱ سوالی افسردگی بک ، مصاحبه بالینی ساختاریافته و مصاحبه کیفی بود. یافته­ها: تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس کدگذاری روش زمینه ای صورت گرفته و۳مقوله عمده و یک مقوله هسته بدست آمد و یک نظریه زمینه ای در قالب مدل ارائه گردید. نتایج تحقیق نشان داد که دو دسته عوامل یعنی" تجارب روانشناختی آسیب رسان" و "مواجه  با مشکلات غیر روانشناختی " منجر به بد کنشی فردی - بین فردی  گردیده و درنهایت به تجربه افسردگی مداوم ختم می گردد. پیشنهاد می گردد تا در اولویت برنامه درمانی برای اختلال افسردگی مداوم، عوامل زمینه ای و مداخله ای با توجه به  فرهنگ بومی افراد نیز مدنظر قرار گیرد.

افسردگی مداوم, آسیب پذیری روانی – اجتماعی, الگویابی بومی؛ روش زمینه ای