مرتضی تمیزی فر - دانشگاه علم و صنعت ایران دانشکده مهندسی مواد و متالورژی
زهرا صالحپور - دانشگاه علم و صنعت ایران دانشکده مهندسی مواد و متالورژی
آرزو پورخلیلی - دانشگاه ازاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

هیدروکسی آپاتایت با فرمول کریستالی Ca۱۰(Po۴)۶(OH) اصلی ترین جزء مینرالی استخوان و دندان می باشد. سازگاری بیولوژیک این ماده و تونایی آن در اتصال به استخوان بدون استفاده از گیر مکانیکی در اثر نفوذ، سبب کاربرد وسیع آن بعنوان ماده ایمپلنت در مصارف پزشکی شده است. خواص مکانیک ضعیف این ماده در مقایسه با آلیاژها و فلزات کاشتنی، منجر به استفاده ان بصورت پوشش بر مواد کاشتنی مستحکم تردر کاربردهای کاشتمی تحت بار می گردد. استحکام اتصال نسبتا پائین بین هیدروکسی اپاتایت HA و سطح آلیاژ تیتانیوم TI-۶ AI-۴V که بکمک پاشش حرارتی انجام می شود توسط عملیات حرارتی بهبود می یابد. در این تحقیق تاثیر ۳ دمای ۴۰۰، ۶۰۰ و ۸۰۰ درجه سانتیگراد به مدت یکساعت بر خواص مکانیکی فصل مشترک مورد تحلیل وارزیابی قرار گرفت. دومشاهده گردید با افزایش دمای عملیات حرارتی خواص مکانیکی (سختی و استحکام کششی) بهبود یافته بنحویکه سختی از ۱۸۵ ویکرز (بدون عملیات حرارتی) به ۲۲۹ ویکرز در ۸۰۰⁰C واستحکام کششی فصل مشترک در نمونه نیز از Mpa ۱۰/۷ بدون عملیات حرارتی به Mpa ۱۷/۷ در ۸۰۰⁰c می رسد. از آنجاییکه اختلاف بین نتایج استحکام کششی ۶۰۰⁰c و ۸۰۰⁰c در حد Mpa بوده و قابل اغماض می باشد، دمای ۶۰۰⁰c دمای مناسب برای عملیات حرارتی تشخیص داده شد.افزایش صخامت از ۵۰ میکرون (لایه پوشش) به ۲۱۵ میکرون (۴ لایه پوشش) استحکام کششی پیوند را از ۱۰/۷ به ۹/۳ مگاپاسگال کاهش داده که بنظر می رسد پوشش با ضخامت ۵۰ میکرون برای اهداف پوشش دهی ایمپلنت ها مناسب تر باشد.