تاثیر خشکسالی اقلیمی دودهه (۱۳۹۰-۱۳۷۰) برناپایداری توسعه در دهستان هشیوارشهرستان داراب
عنوان مقاله: تاثیر خشکسالی اقلیمی دودهه (۱۳۹۰-۱۳۷۰) برناپایداری توسعه در دهستان هشیوارشهرستان داراب
شناسه ملی مقاله: JR_JZPM-11-42_011
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JZPM-11-42_011
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
یاسمین عطایی - دانش اموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان وبلوچستان
سیروس قنبری - استادیار جغرافیای انسانی(برنامه ریزی روستایی)دانشکده جغرافیا وبرنامه ریزی محیطی،دانشگاه سیستان وبلوچستان،زاهدان،ایران.
صمد فتوحی - دانشیار جغرافیای طبیعی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
خلاصه مقاله:
یاسمین عطایی - دانش اموخته کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی دانشگاه سیستان وبلوچستان
سیروس قنبری - استادیار جغرافیای انسانی(برنامه ریزی روستایی)دانشکده جغرافیا وبرنامه ریزی محیطی،دانشگاه سیستان وبلوچستان،زاهدان،ایران.
صمد فتوحی - دانشیار جغرافیای طبیعی، دانشگاه سیستان و بلوچستان
بدون تردید نخستین گام به منظور مقابله با خشکسالی و پیامدهای آن شناخت و درک دقیق این پدیده و تاثیرات ناشی از آن در ابعاد مختلف است تا بتوان براساس آن، راهبردها و راهکارهای اثربخشی را تدوین و به کار گرفت. از آنجا که دهستان هشیوار ازشهرستان داراب به عنوان دهستانی با قابلیت کشاورزی خوب شناخته شده است، به نظر می رسد اقتصاد این روستاها به میزان بارندگی و منابع آب وابستگی مستقیم داشته باشد. هدف از تحقیق حاضر، واکاوی و تبین اثرات خشکسالی بر اقتصاد و مهاجرت روستایی در دهستان هشیوار شهرستان داراب است. پژوهش حاضر از نظر روش توصیفی- تحلیلی و از نظر ماهیت از نوع پژوهش های کاربردی بوده که نحوه گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی است. جامعه آماری تحقیق، ۱۷روستای دهستان هشیوار (۸۴۰۳نفر از۱۰روستای دارای جمعیت این دهستان)می باشدکه حجم نمونه براساس فرمول کوکران ۲۸۶نفربرآورد گردید. برای تحلیل داده ها از آمار استنباطی(آزمون T ) و همچنین به منظور بررسی پایش خشکسالی از شاخص های معتبر استاندارد بارش (Spi) و درصد نرمال بارش (PNPI) استفاده گردید. نتایج بدست آمده براساس شاخص Spi نشان می دهدکه طی سالهای۱۳۸۲، ۱۳۸۴ و ۱۳۸۷ منطقه مورد مطالعه با خشکسالی متوسط و درسال ۱۳۷۴ با ترسالی بسیار شدید مواجه بوده است. همچنین براساس شاخص PNPI در سالهای ۱۳۸۰و ۱۳۸۲ منطقه با خشکسالی ضعیف و در سال های ۱۳۷۸، ۱۳۷۹، ۱۳۸۶ با خشکسالی شدید و در سال های ۱۳۸۴، ۱۳۸۷ با خشکسالی بسیار شدید مواجه بوده است. خشکسالی های این دوره سبب کاهش سطوح زیر کشت در روستاهای دهستان هشیوار گردیده و ناپایداری توسعه در زمینه های اقتصادی واجتماعی بخصوص کاهش درآمد ومهاجرت را به همراه داشته است.دربررسی پرسشنامه ای تاثیر خشکسالی بر ابعاداقتصادی و اجتماعی مردم روستاهای منطقه مورد مطالعه، ۷۳ درصد به تاثیرخیلی زیاد و ۲۵ درصد به تاثیر زیاد و۲درصد به تاثیرکم آن اذعان داشته اند.
کلمات کلیدی: خشکسالی, ناپایداری توسعه, دهستان هشیوار, شهرستان داراب
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1906861/