نوید حسنپورآزاد - مدیر مدارس هوشمند تدین- امیرکبیر ، دکتری عمران ژئوتکنیک
ریحانه ابراهیمی - کارشناسی آموزش ابتدایی ،آموزگار ابتدایی
فرنیاز نصیری روشتی - کارشناسی آموزش ابتدایی
سعیده جودی چلانسفلی - کارشناسی علوم تربیتی ،آموزگار ابتدایی

افراد زیادی در سیستم های آموزشی مشغول به کار هستند که فعالیت هایشان به طور مستقیم و غیر مستقیم بر تربیت دانش آموزان تاثیر می گذارد اما در این بین معلم نقش برجسته تری دارد.رابطه ای که دانش آموز با معلم دارد رابطه ای باطنی و معنوی است. هر دانش آموز در محیط خانواده رفتارهایی آموخته و شخصیت او تا حدودی شکل گرفته است اما هنوز شکل ثابتی ندارد و انعطاف پذیر و قابل تغییر می باشد.دانش آموز پس از خانواده وارد اجتماع جدید مدرسه می شود. او در این اجتماع رفتار و عادات خود را مورد بازنگری قرار داده و شخصیت خود را تکمیل و تثبیت خواهد کرد.بانفوذترین فردی که در این مرحله می تواند به او کمک کند معلم است. دانش آموز معلم را الگوی خود قرار می دهد و از رفتار و اخلاق معلم سرمشق می گیرد.دانش آموز تمامی اعمال و رفتار معلم را زیر نظر داشته و از آن ها الگوبرداری خواهد کرد. رفتار معلمان در این مدرسه با یکدیگر، رفتار آن ها با مدیر مدرسه، با سرایدار و دانش آموزان بر تربیت تک تک دانش آموزان تاثیرگذار خواهد بود.دانش آموز از تمامی رفتارهای معلم از جمله نحوه اداره کلاس، اخلاق و رفتار معلم، وقت شناسی، رعایت عدالت، رعایت نظم، مهربانی، خوشرویی، ادب، خیرخواهی و… درس می گیرد.معلم فقط آموزش دهنده نیست بلکه الگویی با نفوذ در تعلیم و تربیت می باشد. محدوده ی اخلاقیات معلم فراتر از خود اوست بنابراین نمی تواند نسبت به رفتار خود بی تفاوت و آزاد باشد. معلم ابتدا باید به تهذیب نفس خود پرداخته و سپس به تعلیم و تربیت دانش آموزان بپردازد. معلم در نوع آموزش و شیوه ی تدریس و شیوه ی انضباطی نمی تواند بی توجه به مسئولیت و ماموریت اصلی مدرسه و نقشی که در این زمینه پذیرفته است، به کلاس بیاید و نقش خود را در ارائه ی یک ماده ی درسی خلاصه کند. دانش آموزانی که سر کلاس حاضر می شوند، از همه ی زندگی معلم ( گفته ها و ناگفته ها، دانسته ها و نادانسته ها و خواسته ها و ناخواسته ها او) بهره مند می شوند.

معلم، عدالت آموزشی، دانش آموز، مدیر مدرسه، تعلیم و تربیت.