مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)
عنوان مقاله: مدیریت بیماری پژمردگی گوجه فرنگی ناشی از Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici با استفاده از تلفیق سیلیکون و Pseudomonas fluorescens (CHAO) و بررسی فعالیت آنزیم PAL (فنیل آلانین آمونیالیاز)
شناسه ملی مقاله: JR_RPPM-2-1_002
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_RPPM-2-1_002
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم توکل نورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
نوازاله صاحبانی - دانشیار گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
حسن رضا اعتباریان - استاد گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، شهر ری، ایران
خلاصه مقاله:
مریم توکل نورآبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران
نوازاله صاحبانی - دانشیار گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
حسن رضا اعتباریان - استاد گروه گیاهپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهر ری، شهر ری، ایران
در این تحقیق اثر کاربرد سیلیکون و باکتری (Pseudomonas fluorescens (CHAO روی بیماری پژمردگی فوزاریومی گوجه فرنگی ناشی از قارچ Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciو القای مقاومت میزبان در مقابل پاتوژن مورد بررسی قرار گرفت. اثر غلظتهای مختلف سیلیکون ( ۷-۱ میلی مولار) بر رشد Pseudomonas fluorescens و Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici آزمایش شد. نتایج نشان داد که همه غلظتهای سیلیکون روی رشد باکتری اثر منفی داشتند، اما تا غلظت ۵ میلی مولار بر روی قارچ تاثیر منفی نداشت ولی در غلظت ۶ و ۷ میلی مولار با شاهد اختلاف معنی داری داشتند. بر اساس تاثیر سیلیکون بر روی رشد باکتری، غلظت ۳ میلی مولار برای کارهای گلخانه ای انتخاب شد. این آزمایش به روش کاربرد باکتری و سیلیکون قبل از آلودگی با قارچ عامل بیماری صورت گرفت. نتایج آزمایشات گلخانه ای نشان داد که تیمار خاک با باکتری و سیلیکون به صورت هوایی بیشترین تاثیر را بر روی کاهش شاخصهای بیماری و افزایش رشد گیاه داشت. همچنین فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار کاربرد تلفیقی باکتری و سیلیکون به صورت هوایی در مقایسه با کاربرد هر کدام به تنهایی و نیز گیاه شاهد سالم و آلوده افزایش پیدا کرده بود. بالاترین مقدار فعالیت این آنزیم ۵ روز بعد از کاربرد سیلیکون و باکتری بود. استفاده از سیلیکون به عنوان محرک شیمیایی و باکتری Pseudomonas fluorescensبه عنوان عامل کنترل بیولوژیک و نیز افزایش دهندهی رشد گیاه، میتوان یک اقدام مفید و امید بخش برای کنترل عوامل بیماری زای گیاهی از قبیل Fusarium oxysporum f. sp. lycopersiciباشد.
کلمات کلیدی: سیلیکون, (Pseudomonas fluorescens (CHAO, Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1907923/