جلال غلام نژاد - کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.
حسن رضا اعتباریان - استاد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.
فاطمه ناصری نسب - کارشناس ارشد گروه گیاهپزشکی، پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران.

در این تحقیق، جدایه­ی  A۱از مخمر Rhodotorula mucilaginosaبرای کنترل کپک آبی سیبPenicillium expansum به کار گرفته شد. آزمون تست تقابل، متابولیت­های خارج سلولی و مواد فرار در آزمایشگاه برای ارزیابی قدرت بیوکنترلی مخمر به­کار برده ­شد. این جدایه از مخمر رشد قارچ P. expansumرا کاهش داد. در آزمون کشت تقابل، میزان کاهش رشد ۹۷/۶۰ درصد، در مورد گاز فرار ۵۷/۹۰ درصد، و در تست متابولیت های خارج سلولی ۳۶/۸۳ درصد بود. در آزمایش های انباری، چاهک ایجاد شده روی سیب با ۴۰ میکرولیتر سوسپانسیون مخمر آنتاگونیست و ۲۴ ساعت بعد با ۲۰ میکرولیتر سوسپانسیون قارچ عامل بیماری مایه­زنی شد. سیب­های مایه­زنی شده در۲۰ و ۵ درجه­ی سانتی­گراد در انبار قرار گرفتند. مساحت لکه­ها در روی سیب­های تیمار شده با مخمر در هر دو دما در مقایسه با شاهد، کاهش معنی­داری نشان دادند. در قسمت دوم آزمایش، توانایی مخمر در القاء دو آنزیم پراکسیداز و کاتالاز و همچنین ترکیبات فنلی در بافت میوه ی سیب بررسی شد. میزان فعالیت آنزیم­های پراکسیداز ،کاتالاز و میزان ترکیبات فنلی کل در روزهای دوم، چهارم، ششم، هشتم و دهم بعد از مایه­زنی عامل بیماری اندازه­گیری شد. این جدایه­ی مخمری، فعالیت آنزیم­های پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد که این افزایش در روز ششم بعد از مایه­زنی عامل بیماری، به حداکثر میزان خود رسید. بیش ترین میزان کل ترکیبات فنلی نیز در سیب های آلوده­ی تیمار شده با جدایه­ی مخمر در روز ششم بعد از مایه­زنی دیده شد که نسبت به شاهد آب مقطر به ­طور معنی­داری افزایش یافته بود.

Rhodotorula mucilaginosa A۱, Penicillium expansum, پراکسیداز, کاتالاز, کنترل بیولوژیک, ترکیبات فنلی